Ik weet dat er hier een enigszins verontrustende stilte heerst, maar wees gerust: het is van voorbijgaande aard. Ik heb het op dit moment nogal druk met ongepland en bovendien dringend vertaalwerk, waardoor ik wat in tijdgebrek raak en sommige bezigheden even moet uitstellen. Er is namelijk geld mee gemoeid. Voor spoedgevallen mag ik immers een hoger tarief aanrekenen en dat kan ik niet laten lopen natuurlijk. Ik leef ook niet van de dauw des hemels en zoals ik al zei: het is een tijdelijke onderbreking. Ik denk dat ik volgende week weer op de blogbarricaden sta.
Categorie: Tussendoortje
Eentje voor de zondag ─ 6
Wat ontdekte mijn lodderig oog vanmorgen op de website van de nieuwsdienst van de VRT?
Ik pleeg me naar buiten te begeven om mijn stofdoeken uit te schudden, maar voortaan zal ik die opzijleggen om ze te gebruiken als ik me aan een biertje verlustig.
Bekvechten
Het is van alle tijden: mensen die verrassend en spitsvondig uit de hoek kunnen komen. Omdat ik even geen tijd heb om zelf een stukje te plegen, beperk ik me vandaag tot vijf zeer door mij gesmaakte woordenwisselingen van illustere kostgangers der aardkloot.
William Faulkner over Ernest Hemingway:
Hij heeft nooit een woord gebruikt waardoor een lezer naar het woordenboek moest grijpen.
Ernest Hemingway over William Faulkner:
Arme Faulkner! Denkt hij nu werkelijk dat heftige emoties uit grote woorden voortspruiten?
George Bernard Shaw tegen Winston Churchill:
Ik stuur je twee kaartjes voor de première van mijn nieuwe toneelstuk. Breng een vriend mee … als je die hebt.
Winston Churchill tegen George Bernard Shaw:
Ik kan onmogelijk de première bijwonen; ik kom naar de tweede voorstelling … als die er al komt.
Lady Astor tegen Winston Churchill op een diner:
Winston, als je mijn man was zou ik je koffie vergiftigen.
Winston Churchill tegen lady Astor:
Mevrouw, als ik jouw man was, zou ik die opdrinken.
De graaf van Sandwich tegen John Wilkes:
U, meneer Wilkes, zult sterven aan de pokken of op het schavot.
John Wilkes tegen de graaf van Sandwich:
My Lord, dat zal afhangen van hetgeen ik omhels: uw maîtresse of uw principes.
Een douairière tegen Winston Churchill:
Winston, u bent dronken.
Winston Churchill tegen de douairière:
Inderdaad mevrouw, maar morgen zal ik nuchter zijn terwijl u nog steeds dik bent.
Afscheidje
Herinneren jullie je kranige Margriet nog? Allicht niet. Ik heb haar hier een drietal keer opgevoerd, onder meer om te vertellen dat ze me op een Franse pan trakteerde, dat ze zich rattekaal tegen het rooien van bomen verzette en dat ze me als dank voor bewezen diensten een niet gering aantal oude, zeldzame en zelfs waardevolle boeken schonk. Als jullie je geheugen willen opfrissen kunnen jullie dat doen door onderstaande links aan te klikken:
Margriet is net geen tweeënnegentig geworden. Vanmorgen hebben we tijdens een sobere en intieme plechtigheid in de aula van een uitvaartcentrum afscheid van haar genomen. De celebrant zorgde trouwens voor een luimige verspreking, al vermoed ik dat ik de enige ben die het grappige ervan inzag.
“Op een dag staan we met de dood voor oven”, zei hij, maar hij verbeterde die oven snel in ogen, want als men op het punt staat om een overledene naar het crematorium af te voeren kan een oven nogal cru overkomen. Ook dienden de aanwezigen zich in een kring op te stellen en tijdens een gebed mekaars handje vast te houden. Ik vond dat nogal onnozel, om niet te zeggen kinderachtig. Alsof we zakdoekje leggen zouden gaan spelen. Ik hou er eigenlijk niet van om onbekenden aan te raken en wil daar dus ook niet toe verplicht worden, zelfs niet door katholieken.
Margriet, ik ben op de terugweg bij de bakker binnengelopen en heb daar een Franse pan gekocht. Als ik die straks nuttig, zal ik nog even een warme gedachte aan je spenderen. Mogen de engelen zich nu rattekaal over je ontfermen en zich om je bekommeren.
Rebusje 13
Zenuwpees
Mijn activiteiten – waaronder het bijhouden van Uilenvlucht – staan noodgedwongen op een laag pitje. Onlangs maakte ik hier melding van een euvel waaraan mijn woning mank ging, met name optrekkend vocht, en men is nu al drie dagen bezig met het behandelen van die kwaal. Dat veroorzaakt buitengewoon veel overlast, om van het lawaai nog te zwijgen, en als het nog even zo doorgaat, zal ik mezelf ongetwijfeld ook moeten laten behandelen, zij het niet om reden van optrekkend vocht, maar vanwege een inzinking. Ik stuiter rond als een pingpongbal en kaats als een hyperkinetische neuroot door het huis. En dan heb ik nog niet eens de factuur gekregen.
Ik heb me daar een zenuwentroep. Volgens mij sta ik op instorten.
De druppel die …
Belgisch duo met zak wiet op gestolen brommer negeert stopteken van #politie bij #Sluishttp://t.co/XRNwSkfmV6
— Omroep Zeeland (@omroepzeeland) November 10, 2014
Ik moest heel erg lachen met de bovenstaande tweet van Omroep Zeeland. Ze waren in het bezit van een zak wiet, ze verplaatsten zich met een gestolen brommer, ze negeerden een stopteken van de politie en tot overmaat van ramp waren ze dan nog Belg ook.
Weerpraatjes
“Het weer kan voor een flinke chaos zorgen”, zei de weervrouw.
Alles wel beschouwd, valt dat me behoorlijk mee van het weer: eerst een chaos veroorzaken en er dan voor zorgen.
Temperaturen van meer dan twintig graden in de tweede helft van oktober … Moeder Aarde heeft blijkbaar last van opvliegers en zit dus waarschijnlijk in de overgang.
Ook snugger!
Man (zichtbaar geïrriteerd): Ik probeer jullie al dagen telefonisch te bereiken, maar ik krijg geen gehoor.
Loketbediende (verbaasd): Dat is vreemd. Welk nummer gebruikt u dan?
Man (wijzend met een spinnige vinger naar het document dat hij in handen houdt): Dit hier! 0800 – 1700.
Loketbediende (monkelend): Het spijt me, meneer, maar dat zijn onze openingsuren.
Achter de schermen
Ze hebben zich geruime tijd koest gehouden, maar nu hervatten ze kennelijk het offensief. Ze, dat zijn de spammers die mijn commentaarbox bestoken met nonsens omtrent penisverlengingen, erectiepillen en meer van dat fraais. Het loopt werkelijk de spuigaten uit. Ik heb het hier namelijk niet over een paar berichten die zo nu en dan mijn blog binnendwarrelen, maar over tientallen, ja zelfs honderden indringers per dag. Gelukkig beschik ik over het weergaloze Akismet, dat er in de achtergrond in slaagt om al die pseudocommentaren naar een zijspoor te rangeren, waar ik ze per muisklik naar de verdoemenis en de prullenbak kan helpen, zodat niemand behalve ik ze te zien krijgt. Het blijft behelpen natuurlijk. Ik moet toch altijd even controleren of er niet een rechtmatige commentator tussen de spam verzeild is geraakt, want dat gebeurt af en toe. Voorlopig kijk ik het nog even aan, maar als het zo doorgaat, zal ik genoodzaakt zijn om de commentaarbox tijdelijk af te sluiten.
Ik blijf nog even bij het onderwerp dat ik net al bij de kop had. Sommigen van jullie zullen het reeds gemerkt hebben: na het plaatsen van een commentaar krijg je op mijn blog nu vijf minuten de tijd om desgewenst de tekst ervan te corrigeren. Ik zal wel niet de enige zijn die na het doorseinen van een bericht plots een tik- of een stijlfout opmerkt en geërgerd vaststelt dat het verbeteren ervan onmogelijk is. Op Uilenvlucht kan dat nu wel en ik hoop dat ik op die manier zo nu en dan iemand een irritatietje kan besparen.
Ik hou het weliswaar een beetje stil, maar desalniettemin heb ik jullie waarschijnlijk al verklapt dat ik kan toveren. Het zal dan ook niemand verbazen dat ik daar op mijn blog gebruik van maak. Af en toe zal er hier helemaal bovenaan een balkje met een in meer of mindere mate belangrijke mededeling verschijnen, waarvan de kleur afhankelijk is van mijn gemoedsstemming of van de politieke voorkeur waaraan ik op dat moment onderhevig ben. Vandaag, bij wijze van voorbeeld, is dat dus geel en zwart, omdat ik Vlaming ben. De balk blijft tien seconden zichtbaar en verdwijnt dan helemaal vanzelf in het niets. Jullie kunnen die echter naar believen opnieuw tevoorschijn halen door het pijltje in de rechterbovenhoek aan te klikken.