Als het glas halfvol is, is vannacht om 00.34 uur de zomer van 2016 begonnen, om ons tot 22 september 2016 om 16.21 uur te vermeien.
Als het glas halfleeg is, worden de dagen vanaf vandaag korter, om dat gedurende zes maanden vol te houden.
Als het glas halfvol is, is vannacht om 00.34 uur de zomer van 2016 begonnen, om ons tot 22 september 2016 om 16.21 uur te vermeien.
Als het glas halfleeg is, worden de dagen vanaf vandaag korter, om dat gedurende zes maanden vol te houden.
Er helpt geen lievemoederen aan:
de zomer van 2015 houdt het voor bekeken.
Vandaag, om 10.21 uur,
begint de herfst.
We zitten (liggen, hangen, staan etc.) volop in de hondsdagen ─ de warmste, indien al niet de heetste dagen van het jaar tussen 19 juli en 18 augustus ─ al valt daar in Belgenland en de belendende percelen vooralsnog bitter weinig van te merken. Ik had het plan opgevat om gisteren samen met mijn spitsbroeder, Reinhold, een uitstap te maken, maar het was zulk bedremmeld weer dat we besloten thuis te blijven.
We keken naar het middagjournaal en zagen dramatische beelden van bosbranden in het diepste zuiden van Frankrijk, meer bepaald in het departement Var. Kampeerders waren ijlings op de vlucht gegaan, om achteraf te ontdekken dat hun hele hebben en houden aan de vlammen ten prooi gevallen was. Ze zaten compleet uit het veld geslagen op een bank in de zon en aanschouwden de ravage met lede ogen.
“Ze hebben er wel mooi weer bij”, stelde Reinhold flegmatiek vast.
Ik beleefde daar monumentaal veel plezier aan. Het scheelde niet veel of men moest me reanimeren.
Sinds jaar en dag hangt er een plafondventilator boven mijn schrijftafel. Mijn trouwe lezers zullen zich herinneren dat ik het ding wentelteefje heb gedoopt, waarschijnlijk in een vlaag van zinsverbijstering, of anders tijdens een poëtische opwelling. Tja, je bent normaal of je bent het niet. Bij het hittegolfje van enkele dagen geleden bood dit toestel evenwel weinig soelaas. Het teefje wentelde te traag om effect te sorteren en als ik de snelheid ervan verhoogde, fladderden al mijn paperassen in de rondte als waren het van een haas gepoepte vlinders.
Ik zou mijn woning van klimaatregeling kunnen voorzien – airconditioning in keurig Nederlands – maar dat kan mijn Bruintje niet trekken en als ik al over de nodige middelen beschikte, ben ik eigenlijk veel te gierig om die aan airco te spenderen. Nu ben ik weliswaar geen verlicht genie en zelfs geen wonder van intelligentie, maar evenmin een achterlijk ezelsveulen. Ik heb me dus even aan het denken gezet. Toen ik daarmee klaar was, voorzag ik de diepvries van een aantal petflessen met water. Toen die bevroren waren, haalde ik een vloerventilator uit de kast, zette die op een strategische plek in mijn bureau en plaatste een paar van die ijsflessen in de luchtstroming. Het wonder geschiedde. Het duurde niet lang of de temperatuur in het vertrek daalde met zo maar eventjes drie graden Celsius.
Het spreekt vanzelf dat ik buitengewoon fier was op mijn uitvinding, maar toen ik die aan internet wilde toevertrouwen, kwam ik tot de ontdekking dat tientallen anderen me voor geweest waren. Rijk zal ik er dus niet van worden. Beroemd evenmin. We blijven proberen.
Op de foto’s hieronder komt het weliswaar niet tot zijn recht ─ ik ben maar een amateuristische portrettentrekker die zich bovendien met een uiterst eenvoudig kodakje behelpt ─ maar volgens mij moet dit een van de fraaiste wegbermen van West-Vlaanderen zijn: groen doorschoten met een bonte mix van tientallen orgiastisch opengebarsten bloemsoorten over een afstand van ruim vijf kilometer.
En dat allemaal op strompelafstand van mijn woning. Ikke blij natuurlijk!
Ik heb goed nieuws en ik heb slecht nieuws.
Eerst het goede nieuws:
En dan nu het slechte nieuws:
Dankzij het begin van de zomer is vandaag de langste dag van 2014.
Vanaf morgen moeten we het stelselmatig met een ietsepietsie minder daglicht stellen.
Edoch, daarom niet getreurd!
Als jullie dit lezen ben ik op weg naar mijn vakantiebestemming, waar ik tot 12 augustus hoofdkwartier houd.
De nieuwsgierigen onder jullie, die graag willen weten waar ik uithang, zullen wat moeite moeten doen om dat uit te vogelen.
Google Maps is nu voor iedereen beschikbaar en gratis bovendien. Via deze link ─ Google Maps ─ kom je daar terecht. Als je daar in het zoekvenster de hiernavolgende coördinaten invult, zul je haarfijn weten waar ik ondergedoken ben: 47.346167, 13.192370
En nu ben ik weg, want zoals we het in het West-Vlaams zeggen: me hat schuufelt (= mijn kont fluit = ik kan niet snel genoeg vertrekken).