Tag: VRT

Roet in ‘t eten

Laagvlieger

Ik ben een fervente gebruiker van een digicorder van Telenet. Dat dit me maandelijks een aantal euro’s lichter maakt, neem ik erbij, zij het met een vleugje tegenzin, want ik ben een beetje op de penning … en niet zo’n klein beetje.

Zo’n digicorder is een uitermate praktisch toestel. Je kan er immers televisieprogramma’s in opslaan, hetgeen handig is als je die niet rechtstreeks kunt bekijken, maar toch graag wil zien, of als je ze om ik weet niet wat voor reden wenst te bewaren.

Nu hebben sommige zenders de buitengewoon verfoeilijke hebbelijkheid om uitzendingen te laten uitlopen. De VRT heeft daar alleszins een handje van, vooral als het sport betreft. Ze schrikken er bijvoorbeeld niet voor terug om een ordinaire babbel over voetbal meer dan een kwartier te rekken. Als je dan je digicorder de opdracht hebt gegeven om bijvoorbeeld de achteropkomende film op te nemen, ben je eraan voor de moeite. Dan zit je te gelegener tijd vol spanning de avonturen van een held van het witte doek te aanschouwen, om er een kwartier voor het einde brutaal uitgebonjourd te worden en ten eeuwigen dage in het ongewisse te blijven omtrent de afloop ervan.

Zouden jullie geloven dat ik daar stenen kloten van krijg?!

Stand van zaken

Tussendoortje

Twee maanden geleden heb ik hier, in Oplichterij, de Vlaamse Radio- en Televisieomroep (VRT) aan de schandpaal genageld.

Dit ‘Huis van Vertrouwen’ ─ zoals ze zichzelf graag optooien met een vlag die lang niet altijd de lading dekt ─ had het namelijk bestaan om tegen betaling de app Dagelijkse Kost aan te bieden, aldus goed garen spinnend bij het populaire kookprogramma van Jeroen Meus. Toen bleek dat het ding ernstige mankementen vertoonde, namen ze het klakkelings uit de handel, zonder enige vorm van restitutie voor de kopers ervan, inclusief de amateurkok, dwazekloot en schrijver van dit berichtje.

De amateurkok, dwazekloot en schrijver van dit berichtje is echter geen katje om zonder handschoenen aan te vatten, dus goot hij zijn protest in een e-mail, die hij naar de VRT stuurde en openbaar maakte in het bovengenoemde schrijfsel Oplichterij.

We zijn ondertussen twee maanden verder. Enige tijd geleden heb ik van de VRT deze e-mail ontvangen:

vrtmail
En gisteren heeft dat fameuze bedrag mijn bankrekening gespekt. Ik weet het: het is een halfslachtige oplossing, maar iets is beter dan niets zullen we maar zeggen. Ik zal in alle geval nooit meer een door de VRT uitgebrachte app aankopen.

Woordkeuze

Sprokkels

Tijdens een extra nieuwsuitzending van de VRT, naar aanleiding van de onthutsende gewelddaad in Nice, aanhoorde ik een nogal merkwaardige vaststelling van ankervrouw Annelies Van Herck:

“De methode is toch anders dan hetgeen we gewoon zijn.”

Gewoon zijn?! Kan men aanslagen ooit gewoon zijn?!

Maar goed, ik vergeef haar deze nogal ongelukkige woordkeuze, want wie van ons zonder zonde is, werpe de eerste steen en dat ben ik in geen geval. Ooit kreeg ik een uitnodiging om een begrafenis bij te wonen en men verzocht me vriendelijk om nadien de familie te volgen, teneinde deel te nemen aan het rouwmaal. Ik telefoneerde met de echtgenote van de aflijvige en deelde haar mee dat ik me weliswaar ter kerke zou begeven, maar helaas diende te bedanken voor het feest achteraf.
“Feest?!” mompelde de treurende weduwe enigszins verontwaardigd. “Een feest zou ik zo’n bijeenkomst niet noemen.”

Tja, daar had ik niet van terug.

Van toeschouwer tot kenner

Sprokkels

Ik heb altijd binnenpretjes als Björn Soenens ─ hoofdredacteur van Het Journaal ─ met zijn getourmenteerde gezicht en een latemiddagbaard op het ruitje verschijnt en men hem aankondigt als Amerikawatcher. Amerikawatcher? Is dat niet een vrij algemene hoedanigheid? Zoals de meesten van ons watch ik het reilen en zeilen van Amerika, maar ik voel me absoluut niet geroepen om me daarom met de titel Amerikawatcher te tooien.

Verleden week kwam hij de kijkers van Het Journaal verbluffen met zijn visie op het politiegeweld en de daarmee gepaard gaande protesten in de Verenigde Staten. Hij probeerde ons te overtroeven met inzichten en analyses, niet gehinderd door veelgelaagde onverstaanbaarheid, die je voor geleerdheid kunt houden als je snel onder de indruk bent van blaaskakerij. De ankervrouw van dienst ─ Martine Tanghe ─ introduceerde hem als Amerikakenner. De heer Soenens heeft blijkbaar promotie gemaakt. Van eenvoudige watcher is hij opgeklommen tot de status van kenner.   

Het lijkt me wel wat. Ik zie een toekomst als Amerikakenner eigenlijk wel zitten. Kan iemand me misschien vertellen in welke school ik moet wezen om dat diploma te verwerven?

Oplichterij?

Laagvlieger

Mijn moeder was kokkin van beroep en ik doe de waarheid geen geweld aan als ik beweer dat zij aardig wat kon samengooien. Moge zij in vrede rusten, al vermoed ik dat de engelenscharen in de hemelen een beroep op haar vaardigheid doen, om het bereiden van de rijstpap tot een goed einde te brengen.

Ze heeft het virus aan me doorgegeven. Ik kook graag en sommigen beweren dat ik het culinaire equivalent van groene vingers heb. Ik mag ze graag geloven. Omdat ik niet te beroerd ben om van anderen te leren ben ik niet echt een trouwe, maar toch zeker een regelmatige toeschouwer van hetgeen Jeroen Meus in zijn programma Dagelijkse Kost uitvoert. Verleden jaar heb ik me zelfs laten verleiden om de door de VRT uitgebrachte app met dezelfde naam op mijn iPad te installeren, tegen betaling weliswaar, en terwijl ik toch geld aan het verkwisten was, bracht ik er ook nog  een aantal extra receptenpakketten in onder.

Enkele weken geleden sprong het ding compleet op tilt en viel er geen land meer mee te bezeilen. Ik bracht de VRT per e-mail op de hoogte van het euvel, wachtte een dag of veertien en kreeg toen het volgende te lezen:  

Bedankt voor uw belangstelling voor de VRT.
De app van dagelijkse kost is al enkele maanden geleden uit de appstore gehaald. Uit nazicht blijkt dat dat die app ook niet meer te zien is in de store. Dus u kunt enkel een oude versie die lang geleden is gedwonload (sic) mogelijk beschikbaar hebben op uw mobiel toestel.
Een half jaar geleden, wanneer de app uit de store is gehaald, is hierover door de VRT gecommuniceerd.
Met vriendelijke groet,
Linda …
Klachtencoördinator VRT
Klantendienst VRT
Met vriendelijke groeten,
Elise …
Klachtencoördinator VRT

Dat de app maanden geleden uit de AppStore werd verwijderd, klopte alleszins niet met de werkelijkheid, want ik had die daar enkele weken eerder nog aangetroffen. Over de communicatie die ze daaromtrent zouden gevoerd hebben, had ik niets vernomen en ik kon er ook geen enkel spoor van terugvinden op internet. Ik antwoordde dus:

Ik ben het volstrekt oneens met het antwoord dat u me toestuurt in verband met de in de rand vermelde klacht.
De app in kwestie was drie weken geleden nog te zien en aan te kopen in de App Store, maar is nu wel verdwenen.
Aangezien de app volstrekt niet naar behoren werkt en niet meer geüpdatet zal worden, verzoek ik u om terugbetaling van deze aankoop, hetzij:
kostprijs app = € 4,99
6 receptenpakketten à € 1,99 = € 11,94
Totaal: € 16,93

Mijn rekeningnummer is: …

Desgewenst zal ik u een kopie van de facturen van Apple bezorgen.

Ik diende slechts enkele uren op het antwoord te wachten:

Om uw klacht verder te onderzoeken, gelieve ons een kopie van de facturen te bezorgen via …
Met vriendelijke groeten,
Elise …
Klachtencoördinator VRT

Ik heb de facturen doorgestuurd en wacht op wat er verder gebeurt. Het is betreurenswaardig dat Jeroen Meus, die ik nochtans een fidele kerel vind, zijn naam aan dergelijke oplichterij verbindt, want ik zal ongetwijfeld niet de enige zijn die met de gebakken peren blijft zitten …

… maar ondertussen kook ik lustig verder.

Star Wars

Laagvlieger

De nieuwsredactie van de Vlaamse Radio- en Televisieomroeporganisatie ─ in de wandeling VRT ─ gaat met zijn tijd mee. Daarom hebben ze in maart van dit jaar een applicatie gelanceerd, om de gebruikers van smartphones en tabletten toe te laten om het nieuws heet van de naald te volgen. Aangezien ik eveneens met mijn tijd meega, of dat toch probeer, ben ik eigenaar van zowel een AaiPhone als een AaiPad, die ik beide met deze applicatie uitgerust heb, want wie met zijn tijd wil meegaan, moet op de hoogte blijven van wat er op deze aardkloot geschiedt.

Gisterenmorgen om 10.51 uur kreeg ik dit bericht voorgeschoteld:

Straks start uitreiking Michelingids met z’n sterren.

Enkele minuten later kwam dit:

The Jane verovert twee sterren in twee jaar.

Daarna dit:

Tweede Michelinster voor The Jane.

Gevolgd door:

8 nieuwe Belgische sterrenrestaurants in Michelingids 2016.

En dan:

Hertog Jan behoudt 3 sterren.

En dan:

Ook Peter Goossens blijft op 3 sterren.

En dan:

Karmeliet neemt afscheid met 3 sterren.

En dan:

Zo’n ster is fantastisch, maar niet het belangrijkste in mijn leven.

En dan:

The Jane van Nick Bril en Sergio Herman klimt van 1 naar 2 sterren.

En dan:

Michelinsterren in kaart.

En dan:

Op zoek naar een sterrenrestaurant in uw buurt?

Het was toen 13.41 uur en ik haakte af, want ik ben hoegenaamd niet op zoek naar een sterrenrestaurant en velen met mij, omdat ons Bruintje dat niet kan trekken. De televisie overstelpt ons tegenwoordig met allerhande kookprogramma’s en alsof dat op zich niet volstaat, vindt de nieuwsredactie van de VRT het nodig om ons in een tijdspanne van nog geen drie uur 11 keer (elf!) om de oren te slaan met een artikel over die elitaire en dus onnozele Michelinsterren. Zijn dergelijke trivia werkelijk elf berichten waard?

Geachte VRT, het interesseert mij geen fluit! Doe mij maar een baancafé dat ook wel te eten schaft.

Re(d)actie

Prietpraat

fitness“Belg is zich bewust van belang van gezonde levensstijl”, luidde een kop op de website van de VRT nieuwsredactie.

Inderdaad. We begeven ons per auto naar een fitnesscentrum, om daar op een statische fiets te klimmen.

Wat vinden jullie trouwens van de laatste zin van onderstaand gewrochtje dat ik gisteren op dezelfde website aantrof?

kerstbestand

De soldaten legde de wapens … de hemel weet waar.
Ze weten daar van wanten op die redactie.

En dan heb ik nog met geen woord gerept over de verslaggever van dezelfde VRT die me tijdens een tenniswedstrijd het volgende probeerde wijs te maken. 

Hij slaat services van ongeveer 210 km/uur. Dat geeft zijn tegenstanders ongeveer een halve minuut om te reageren.

Een halve minuut? Ik wil het niet beter weten dan een ander, maar hoe groot is een tennisveld eigenlijk?