Ik schreif zonder fowten

Straks sluit ik me af van de boze buitenwereld. Dat doe ik anders ook al enigermate, want ik zit heus niet te springen om het slachtoffer van boeventuig te zijn, maar vanavond rond kwart over acht snoer ik de deurbel de mond, schakel ik zowel de telefoon als mijn pc uit en draag ik mijn poezen met vermanend geheven vinger op zich koest te houden.

Omstreeks halfnegen begint immers Het groot dictee der Nederlandse taal en daar mag ik graag aan deelnemen, teneinde er bevestiging van te krijgen dat ik mijn moedertaal uitstekend beheers. Meestal gebeurt dat ook. Ik zou in de Eerste Kamer der Staten Generaal op het Haagse Binnenhof absoluut geen slecht figuur slaan en zelfs bij de primi inter pares behoren … maar helaas ben ik daar nooit aanwezig, want ik zit thuis in mijn fauteuil naar het ruitje te koekeloeren en met woorden te worstelen.

Dit jaar is het dictee ontsproten aan het gisse brein van de onvolprezen Arnon Grunberg. Zijn gewrocht zal voorgelezen worden door de helaas zeer onduidelijk sprekende Philip Freriks, die steevast de indruk wekt dat hij tijdens het dicteren een walvis staat te pijpen. Zijn Vlaamse collega, de weergaloze Martine Tanghe die zich van vogelzang in mensentaal bedient, moet dit jaar wegens ziekte afhaken. Jammer, maar het is niet anders.

Voor wie een beetje zijn weg kent in de krochten van de Nederlandse taal is meedoen een absolute aanrader. Zorg voor een rustige omgeving, een goede pen, een voorraadje papier, een makkelijke zit en … gaan met de banaan!

Vanavond om 20.30 u op Nederland 1 en om 20.40 u op Canvas.

The Author