Toen ik om 8.15 uur en dus nauwelijks een kwartier na de opening van de deuren bij het voor mij aangeduide lokaal arriveerde, zat de ─ ik pleeg even een woordspelinkje ─ stemming er daar al goed in en had er zich reeds een niet te onderschatten file stemlustigen gevormd. Nu ja, stemlustigen … In Belgenland geldt nog steeds de opkomstplicht. We moeten!
Hoewel ik een hartgrondige hekel aan wachten en aanschuiven heb, doorstond ik gelaten de beproeving en toen was ik eindelijk aan de beurt. Ik mocht het bureau betreden, waar een vijfkoppige jury me in ogenschouw nam en allerhande nogal ingewikkelde bezigheden verrichtte met de documenten die ik voorlegde. Men overhandigde me vervolgens wat documentatie, die ik in een afgeschutte ruimte mocht inkijken en van commentaar voorzien.
Die stemhokjes boezemen me maar weinig vertrouwen in. Het zijn zulke primitieve en wankele bouwsels, dat ik voortdurend op mijn hoede ben voor het ongetwijfeld naargeestige gekraak waarmee een wand het zal begeven, waarna het domino-effect wellicht voor een algehele ravage zal zorgen, tot groot jolijt van de omstanders. En dan die gordijntjes waarmee men zich aan nieuwsgierige blikken kan onttrekken. In mijn kiesbureau bezaten die de schakeringen van de dunne ontlasting die men soms in babyluiers aantreft. Noem het voor mijn part mosterdkleurig. Bovendien hadden ze nog nooit een strijkijzer van dichtbij gezien, want ze vertoonden meer kreuken dan een Egyptische mummie.
Het openvouwen van de stembrieven liep ook niet van een leien dakje. Het exemplaar met de kandidaten senatoren was zo groot, dat men er een pak van kon laten maken. Het scheelde echt niet veel of ik moest opnieuw mijn hokje uit om dat ding te ontplooien.
Wat dit keer ontbrak, was de waarschuwing dat men niet aan het potlood mocht likken. Ik aarzelde even, maar ik heb het toch maar niet gedaan. In plaats daarvan ga ik nu een biertje likken. In de cafés is het tijd voor de nabeschouwingen van het stemmen en voorbeschouwingen van de resultaten.
Dat de besten mogen winnen! Voor mij zijn dat dus de dames en heren van de N-VA.
