Tag: politiek

Gerede twijfel

Tussendoortje

De N-VA ─ een Vlaamse politieke partij ─ nodigt mij uit om mijn lidmaatschap voor 2025 te vernieuwen. Zal ik dat doen? Ik verkeer in dubio, want net als Bart De Wever kan ik ook aardig uit de voeten met het Latijn.

Het zal me slechts € 12,50 kosten en dat kan men bezwaarlijk een aderlating noemen, maar anderzijds ben ik eigenlijk allerminst tevreden over hetgeen ik ervoor in de plaats krijg. Ze, de N-VA’ers, hebben in het voorbije jaar twee keer mijn stemmen binnengehaald, maar daar hebben ze vooralsnog bitter weinig, om niet te zeggen niets mee aangevangen.

adelaarDie danig over het paard getilde De Wever begint me nu toch aardig te beknellen. Hij blaat weliswaar nog altijd veel, zelfs in het Latijn zoals ik hierboven al mededeelde, maar hij bezorgt ons vooralsnog bitter weinig Vlaamse wol. Volgens mij haalt hij zijn wijsheden gewoon van internet en is hij hoegenaamd niet in staat om een Latijnse conversatie te onderhouden. Zijn mentaliteit bevalt me trouwens evenmin. Die adelaar waar hij na de verkiezing mee uitpakte, getuigt toch zeker wel van enige grootheidswaan.

Zie ik daar aan de horizon de verguisde, maar guitige en hoegenaamd niet domme Tom Van Grieken van het Vlaams Belang opduiken en naar me wenken, ja zelfs lonken en knipogen? En die Barbara Pas mag er ook best wezen. Ze is van geen kleintje vervaard. Van mij krijgt ze zelfs een tien met een griffel en een zoen van de juffrouw … eh … de meester.

Meneer spreekt talen ─ 2

Laagvlieger

‘Roma victrix’ ─ Rome overwinnaar ─ triomfeerde Bart De Wever met keizerlijke allures na zijn verkiezingsoverwinning. Hij dobberde in het kielzog van zijn duidelijk in het gareel lopende zoon, die op toepasselijke wijze een totem torste: een adelaar boven het opschrift SPQR ─ Senatus Populesque Romanus ofte De senaat en het volk van Rome ─ .

Zeg mannen, kan het niet wat bescheidener? Ik dacht trouwens dat ik in Vlaanderen woonde. Wat een pretentie van een heerschap dat van zichzelf denkt dat hij een Romeinse keizer om niet te zeggen een godsgeschenk is. Spaar ons! Als hij eerlang ook nog de premier van Belgenland wordt, zijn we nog niet jarig. Hij heeft Vlaanderen verkwanseld ─ ik bedoel verraden ─ en nu zal hij met zijn ongewijde tengels ook nog België naar de filistijnen helpen.

Ik ben al jaren lid van N-VA, maar dat zal weldra tot het verleden behoren, vrees ik. Ik heb het niet zo voor dat soort pauwige trots en de aanstelleritis van mensen die te hoog vliegen op geleende vleugels.

Bart De Wever mag dan misschien een krul meer in zijn staart hebben dan een gewoon mens, maar hij is en blijft grote kak op een klein potje.

Mijn wraak zal zoet zijn

Handel en wandel

Ik ben vanmorgen opgestaan met een ochtendhumeur van jewelste en van de weeromstuit, om me af te reageren, heb ik besloten om vandaag over een maand niet te gaan stemmen. Dat zet toch geen zoden aan de dijk en al die wannabe’s kunnen feestelijk mijn kloten kussen. Het blijft dweilen met de kraan open in Belgenland en pappen en nathouden in Vlaanderen.

Ja, ik ben al ettelijke jaren een lid van N-VA, maar lang zal dat niet meer duren. Het zijn een bende prutsers, met die windhaan van een De Wever op kop. Veel beloven, maar …

Als je het volstrekt ondemocratische cordon sanitaire afschaft en luistert naar hetgeen Vlamingen via hun stem kenbaar maakten, hadden we al een regering gehad, waaraan de patjepeeër Rousseau ─ die onnatuurlijk veel van zichzelf houdt en zijn eigendunk nauwelijks kan tillen ─ een punt kon zuigen, als hij die bezigheid al niet elders aan het uitvoeren was. Die Sammy Mahdi heeft trouwens ook het charisma van een zak kippenvoer met gebroken maïs.

Zouden jullie geloven dat ik Tom Van Grieken van het Vlaams Belang eigenlijk wel een toffe gast begin te vinden?

Nee, op 13 oktober blijf ik thuis, om met mijn tenen te spelen, of met wat anders.

stempotloden

Het brengt er de stemming in ─ 2

Sprokkels

De verkiezingen zijn naakt … eh … nakend. Ik heb een oproepingskaart ontvangen en stel vast dat wij, Belgen, niet enkel verplicht zijn om ons ter stembus te begeven, maar dat men ons tegenwoordig ook een tijdstip opdringt, waarop we dat het beste kunnen doen. Ja zeg, mogen wij misschien nog zelf beslissen hoe we onze dagen indelen? Die bemoeizucht van de overheid begint nu toch van lieverlee de spuigaten uit te lopen. Bon, ik zal me dus willens nillens ter stemming aanbieden, maar dan wel op het moment dat het mij het beste uitkomt en dat zal niet het voorgestelde uur zijn. Ik heb op dat moment wel wat anders te doen.

Het wordt hoe dan ook derhalve stilaan tijd dat ik beslis wie ik met een rood bolletje zal verblijden, want anders sta ik daar zondag in dat krakkemikkige hokje mijn tijd, en die van wie na mij komt, te verkwanselen. En op wie ik zal stemmen, tja, dat zal ik hier in de komende dagen proberen uit te vogelen.

Het brengt er de stemming in

Sprokkels

Ik ben al ettelijke jaren lid van N-VA, al hoeft dat nog niet te betekenen dat ik ze schatplichtig ben. Alles wel beschouwd, ben ik niet bijster opgetogen over hetgeen die luiden verwezenlijkt en tijdens de voorbije jaren gerealiseerd hebben, waar ik, Vlaming zijnde, beter van word. Ze blijven dweilen met de kraan open en er komt niets heuglijks van. De halsstarrigheid, om niet te zeggen de betweterigheid, van Bart De Wever is mij een beetje een doorn in het vlees. Hij, en zijn partij zullen niet doen wat ik wil. Tja, eerst onze lekker maken, maar het mooiste laten zitten.

In het vooruitzicht van de nakende verkiezingen steekt er een licht onbehagen in me op en begin ik me enigszins op te winden. Ik voel me namelijk geneigd om …

… Kijk, ik wou om een mooi ding dat ik mijn stem aan Barbara Pas van Vlaams Belang kon geven. Dat is nu eens echt een politica naar mijn hart, die voortdurend bewijst dat je geen Latijn hoeft te beheersen om klare taal te spreken en spijkers met koppen te slaan.

Ik denk dat ik Bart De Wever en zijn kompanen in de steek zal laten, om naar Vlaams Belang uit te wijken. Dat verfoeilijke cordon sanitaire kan me trouwens aan de reet roesten.

Acuto homine nobis opus est, qui pervestiget quid sui cives cogitent.
We hebben een scherpzinnig iemand nodig, om achter de mening in het land te komen.
Cicero

Terloopse vaststellingen

Sprokkels

Vanmorgen om 04.06 uur is de lente begonnen.

De chips van Croky zijn veel pittiger en lekkerder dan die van Lays. Doe er jullie voordeel mee.

Als je niet oppast, komt alles op den duur voor heimwee in aanmerking.

Naarmate je levensjaren verstrijken, wordt alles minder belangrijk.

Een probleem tussen de oren los je niet op met een operatie tussen de benen.

Ik ben ondertussen helemaal klaar met het idiote wokegedoe. Ik blijf bij negers, Kerstmis, Zwarte Piet …  edm.

Het zou een conditio sine qua non moeten zijn dat alle federale ministers en staatssecretarissen zich in beide landstalen kunnen verstaanbaar maken.

Ik ben weliswaar al jaren lid van N-VA, maar die zetten volgens mij weinig of zelfs geen zoden aan de Vlaamse dijk en verwezenlijken niets, zodat ik geneigd ben om op 9 juni toch maar op Vlaams Belang te stemmen. Doe mij maar een Barbara Pas.

Het is verbazingwekkend dat zelfs heel mooie mensen het nodig vinden om hun fraaie uiterlijk te verkwanselen met tatoeages, piercings en meer van die verminkingen.

Kakmadammen en truttebollen

Laagvlieger

Hieronder een rij van tien huppelkutten, in willekeurige volgorde, die stuk voor stuk aan de bron der intelligentie slechts de lippen bevochtigd hebben en waar derhalve geen land mee te bezeilen valt:

  • Caroline Gennez;
  • Nicole de Moor;
  • Annelies Verlinden;
  • Gwendolyn Rutten;
  • Nadia Naji;
  • Sihame El Kaouakibi;
  • Lisbeth Imbo;
  • Laura Tesoro;
  • Anuna De Wever;
  • Greta Thunberg.

Ik vergeet er ongetwijfeld een niet gering aantal, maar die mogen later gewis een oneervolle vermelding van me verwachten.

Het zal nog eens zo gaan dat men me misogyne trekjes zal aanwrijven. Daarom zal ik eerlang, in een volgende bijdrage, een aantal piemeldragende schobbejakken, minkukels, pezewevers en rutsepeeuwers opvoeren en de revue laten passeren.

Ludivine Dedonder: een trut van Troje

Laagvlieger

O, wat erger ik me aan de in zeer hoge mate door mij misprezen Belgische minister van Defensie: de zurkeltrut Ludivine Dedonder. Als jullie willen weten waarom ik zo’n godsgruwelijke schurfthekel aan dat mens heb, moeten jullie vooral doorgaan met lezen.

Naar aanleiding van de onverkwikkelijke gebeurtenissen in Afghanistan en de daarmee gepaard gaande tussenkomsten van het Belgisch leger verscheen deze danig over het paard getilde kakmadam op mijn televisiescherm, terwijl ze geïnterviewd werd door een journalist van de VRT, zijnde de Vlaamse televisie. Desalniettemin kwam er geen enkel Nederlands woord over de lippen van dat wijf. Ze overtrad alle regels van het fatsoen door de taal van de hoofdmoot der Belgen doodgemoedereerd te negeren, waarschijnlijk omdat ze te dom of te lui is om die aan te leren. Of zou ze het Nederlands beneden haar Waalse en socialistische waardigheid vinden?

Het in meer of desnoods mindere mate beheersen van beide landstalen zou een conditio sine qua non moeten zijn voor de leden van de Belgische regering. En dus ook voor het onbeschofte schepsel en de in hoge mate door mij misprezen kakmadam: Ludivine Dedonder.

Ze komt daar niet mee weg, althans niet wat mij betreft. Als het aan mij ligt, zal ze roemloos tenondergaan.