Wegens nogal onverkwikkelijke omstandigheden diende ik me onlangs tot de klantendiensten van twee nutsbedrijven te wenden, te weten: Telenet en Engie.
Wat ik al vreesde, gebeurde: ik kwam telkens in schier eindeloze keuzemenu’s terecht en de hemel weet hoezeer ik die dingen verafschuw. Zowel bij Engie als Telenet hielden ze me daar een aantal minuten mee onledig en toen belandde ik alsnog in de met pokkenmuziek gelardeerde wacht – moet je die herrie horen! – die om de halve minuut doorbroken werd door een ambetant vrouwmens, die verkondigde dat het drukker was dan verwacht en dat het derhalve wel even kon duren voor ik aan de beurt zou komen.
Even duurde bij Engie een kwartier en negen minuten bij Telenet, waarna ik bij Engie een botte boerentrien aan de lijn kreeg, die me op onbeschofte wijze te woord stond en van toeten noch blazen wist. Bij Telenet was dat een vriendelijk en zeer behulpzaam manspersoon, die meteen orde op zaken stelde.
Het is maar dat jullie het weten. Ik hoop dat ik hier eerlang met een positief bericht uit de hoek mag komen, maar we beleven een sombere tijden.
