Tag: wapens

Niet vergeten

poppyfield

Duizend soldaten

als ge van ze leven in de westhoek passeert
deur regen en noorderwinden
keert omme den tied als g’ alhier passeert
den oorlog ga j’ hier were vinden

ja ’t is den oorlog da ‘j hier were vindt
en ’t graf van duizend soldoaten
altied iemands voader altied iemands kind
nu doodstille en godverlaten

laat de bom’n nu maar zwieg’n
en dat ’t gras niets verteld
en de wind moet ’t ook maar nie zing’n
dat julder’n dood tot niets hè geteld
dat woaren al te schrik’lijke dingen

zeg ’t goat al goed der is welvaart in ’t land
en de vrede ligt vast in de wetten
we maken wel woapens maar met veel meer verstand
maar just om den oorlog te beletten

en grote raketten atoom in den top
we meugen toch experimenteren
we mikken wel ne keer naar mekaar zijne kop
maar just om ons ’t amuseren

als ge van ze leven in de westhoek passeert
deur regen en noorderwinden
keert omme den tied als g’ alhier passeert
den oorlog ga j’ hier were vinden

ja ’t is den oorlog da ‘j hier were vindt
en ’t graf van duizend soldoaten
altijd iemands voader altijd iemands kind
duizend en duizend soldoaten
duizend en duizend soldoaten
duizend en duizend soldoaten

Willem Vermandere

Ambetante groeisels

Ik heb ergens gehoord of gelezen dat de mais dit jaar vroegrijp is, waardoor de oogst ervan ongeveer een maand eerder – namelijk eind september – kan plaatsgrijpen. Voor mij niet gelaten. Meer zelfs: het verheugt me ten zeerste, want ik haat mais.

Dat hoogbenig gewas hindert me tijdens het overschouwen van de Vlaamse landschappen en als het in slagorde op kruispunten opgesteld staat, belemmert het in niet geringe mate het uitzicht en verhoogt het aldus het risico op ongevallen.

Bovendien behoren maisvelden tot de favoriete speelterreinen van klein wild. Het gebeurt niet zelden dat ik er hazen, konijnen of gevogelte zie spelemeien, met alle gevolgen van dien.

Toen ik me vanmorgen tussen uitgestrekte maisakkers bevond, weerklonken vlak naast me twee oorverdovende knallen, waardoor ik me bijna een hartverzakking schrok. Ik maakte een sprong alsof er onder me een krachtige veer in werking trad en gilde als een konijn in de beet van een wezel. Meteen daarna verscheen er een jager op mijn pad.
“Moet dat nu nodig zo dicht bij de openbare weg?” foeterde ik. “Voor hetzelfde geld krijg ik een lading hagel in mijn lijf.”
Het ging aan hem voorbij en het raakte hem niet.

Ik stond op het punt om hem een vuile moordenaar te noemen, maar besloot wijselijk om dat verwijt in te slikken. Veel jagers hebben immers een kort lontje en lange tenen. Voor je het weet richten ze hun geweer op je en knallen ze je af.

(Ge)weerloos

Er zijn dingen waar ik van ganser harte niets van begrijp en andere die ik onmogelijk kan goedkeuren. Daarmee vertel ik jullie waarschijnlijk geen nieuws. Nu word ik echter geconfronteerd met iets dat ik met mijn verstand net zo min kan bevatten als goedkeuren.

Het betreft een zuipschuit die, als hij een paar slokken teveel opgenomen heeft, en dat heeft hij vrijwel altijd, geredelijk tot dadelijkheden overgaat en dus voortdurend in vechtpartijen verwikkeld raakt. Ook was hij al talloze keren in ongevallen betrokken, speelde bovendien herhaaldelijk zijn rijbewijs kwijt, wat niet belette dat hij nog niet zo lang geleden een meisje de dood injoeg, omdat hij in starnakelzatte toestand op een kruispunt een stoplicht negeerde. Zelf kwam hij heelhuids uit dat ‘avontuur’. Je zult het nooit anders zien.

Zaterdagavond zag ik hem in de kroeg en het duurde dan ook niet lang of stoelen en tafels vlogen met ongepaste sierlijkheid heen en weer. Zondag ontmoette ik hem tijdens mijn ochtendwandeling in het bos. Men kon de drank uit zijn gezicht tappen, maar wat mij het meest verontrustte, was dat er een dubbelloopsgeweer aan zijn schouder bungelde.

Nu ben ik nooit goede maatjes met jagers geweest en mijn angst voor schiettuigen is groot, maar ik vind het compleet onverantwoord dat een driftkop met een drankprobleem zich met een wapen mag en kan vertonen, want dat mag en kan hij inderdaad. Ik heb even mijn licht opgestoken bij een ter zake bevoegd persoon en niettegenstaande zijn roemruchte verleden beschikt het heerschap in kwestie over een jachtverlof, inclusief wapenvergunning.

Ik begin warempel te geloven dat in Belgenland alles mogelijk is.

Grote kak op een klein potje

Nog geen maand geleden uitte ik hier, in Zwijnenboel, mijn ongenoegen omtrent de slachtpartij die men in de omgeving van mijn hoofdkwartier onder de everzwijnen aanrichtte. Gisteren waren de stille Kempen aan de beurt, meer bepaald het gehucht Postel in de buurt van Mol.

Zo’n 140 drijvers en 60 jagers namen deel aan de festiviteiten, hetgeen natuurlijk met veel bombarie en stoer wapenvertoon gepaard ging. Na een urenlange drukjacht hadden die tweehonderd krachtpatserige helden slechts 1 (één) everzwijn kunnen vermoorden, maar ze hadden er minstens 60 gezien.

Ik kan het ook niet helpen, maar als me zo’n bericht ter ore of ter oge komt, is dat genieten geblazen en zit ik me te verkneukelen dat het een aard heeft. Ik ben namelijk een groot supporter van wild in het algemeen en everzwijnen in het bijzonder, ook al hebben laatstgenoemden al eens lelijk in mijn tuin huisgehouden. En jagers … ik kan ze voor mijn ogen niet geschilderd zien! Ze moesten ze met een kotszakje leveren.

Kassa!

walmart

Walmart is een Amerikaanse supermarktketen, die een groot scala aan producten verkoopt, maar geen popmuziek waarin vloekwoorden voorkomen. Dat druist in tegen de door het bedrijf gevoerde politiek, want ze hebben begrepen dat sommige klanten het gebruik van zulke krachttermen verwerpelijk vinden. Ze verkopen wel allerhande vuurwapens. Kennelijk vindt niemand het verwerpelijk dat men met die dingen mensen afslacht. Aanvalswapens blijken dit jaar trouwens bijzonder populair te zijn. Ze lagen alleszins in groten getale onder de Amerikaanse kerstbomen.

Bij onze koning en zijn doorluchtige gade lag er dit jaar een cadeautje van € 300.000 onder de kerstboom. Dat is de peulschil waarmee hun jaarlijkse dotatie stijgt naar de bijzonder aardige grijpstuiver van maar eventjes 11,5 miljoen euro. Ik moet me werkelijk inhouden of ik geef me over aan populisme. Afschaffen die handel!