Wie over een iPad of een iPhone beschikt – en daar hoor ik sinds enkele weken bij – en zich bovendien met Twitter onledig houdt – en dat doe ik ook al een paar jaar – kan gebruik maken van een handig programmaatje – een app heet dat in het jargon – dat luistert naar de naam Twitter … Zoveel vindingrijkheid, daar valt je toch de bek van open.

Nu vertoont die app al enkele dagen kuren, of eigenlijk vertoont hij zelfs helemaal niets, want hij werkt niet. Of is het een zij? Ik gok op een zij, want naar verluidt zijn vrouwen vaker tot het vertonen van kuren geneigd. Ik vrees dat deze bewering me niet in dank zal afgenomen worden door mijn vrouwelijke lezers, maar ik dwaal af.

De app werkt dus niet en ik ergerde me daar in toenemende mate aan, zodat ik besloot om me eventjes met de zaak te bemoeien. Ik klikte mezelf naar de thuisbasis van dat eigengereide ding en probeerde daar per negatieve recensie mijn ongenoegen te uiten. Ik honoreerde het programmaatje met slechts één ster, spuide mijn commentaar, klikte op Stuur en … kreeg nul op het rekest, omdat de door mij gebruikte bijnaam kennelijk al door iemand ingepalmd was.

Ik zocht vervolgens mijn toevlucht tot tientallen uitermate originele bijnamen, gaande van blaaspoliep over dinosaurusdrol naar terpentijnpisser, maar die waren allemaal al door iemand gebruikt, vernam ik. Ja zeg, met alle Chinezen! Ik vermoed dat de ontwerper van de app geen negatieve kritiek verdraagt en wil vermijden dat zijn waarderingscijfer keldert door zij die hem slechts één ster gunnen.

Ondertussen werkt de app nog steeds niet.