Jullie weten ongetwijfeld waar Abraham de mosterd haalt, maar weten jullie ook waar ik die haal?
– “In de Colruyt!” hoor ik jullie roepen, want ik heb er hier nooit een geheim van gemaakt dat ik in een supermarkt met die naam levensmiddelen insla.
Mis poes! Mosterd vormt een uitzondering op mijn koopgedrag en daar heb ik vanzelfsprekend een gegronde reden voor.
Mijn favoriete mosterd is die van Wostyn en Colruyt verkoopt die niet. Hoe is het godsterwereld mogelijk dat ze zo’n fameus streekproduct niet in hun assortiment opnemen? Wostyn vervaardigt zijn uitermate pittig sausje immers in Torhout, de hoofdstad van het Houtland, en aangezien ik eveneens in die regio woon en ook mijn supermarkt er gevestigd is …
Ik dien ervoor uit te wijken naar de concurrentie, meer bepaald naar Delhaize. Ik zou het product rechtstreeks bij de fabrikant kunnen kopen, want die heeft niet alleen een mosterdfabriekje in Torhout, maar ook een winkeltje waar je als particulier terechtkunt. Dat doe ik expres niet, om Colruyt te straffen voor het eigengereid veronachtzamen van een lokale specialiteit. Als ik immers bij Delhaize mosterd haal, koop ik daar telkens ook voor honderden euro’s andere artikelen, die ik normaliter bij Colruyt pleeg aan te schaffen.
Mij komt de wraak toe en de vergelding.
Eigen mosterd eerst!
Ik bracht een bezoek aan een vriend en aangezien ik mijn visite aangekondigd had, stond hij me in zijn voortuin op te wachten, om trots met zijn nieuwste aanwinst uit te pakken: een robotmaaier, die door zijn echtgenote Gustje gedoopt was, hetgeen ik wel een toepasselijke naam vond.
Ze slaan er ons nog net niet mee om de oren, maar we kunnen er onmogelijk naast kijken, of er doof voor blijven. Ik heb het over de voetbalgekte. Eerst was er gedurende weken een hoop heisa over wie er in Belgenland de landstitel zou behalen. Nu een Brussels clubje daar eindelijk in geslaagd is, tot spijt van wie ’t benijdt, moeten we met zijn allen willens nillens in het harnas om onze nationale ploeg, De Rode Duivels, een vruchtbaar verblijf in Brazilië te waarborgen. Men omspint ons met reclameboodschappen, slogans en niet in het minst een aanbod van een dure snuisterijen, zoals daar zijn vlaggen, shirts, sjaals, koelhouders voor blikjes, kaartspelen, polsbandjes, sleutelhangers … tralala en reldeldel. De supermarkt waar ik regelmatig kom, heeft zowaar een aantal gunstig gelegen, want in het oog springende schappen met dergelijke gadgets volgestouwd. En de kinderen maar jengelen. En hun ouders maar pogingen ondernemen om dat rek te omzeilen.
Ik wist echt niet wat ik op dat moment met een pan moest aanvangen en al helemaal niet met een Frans exemplaar, maar aangezien ze het ding zo aanprees, durfde ik niet te weigeren. Ze pantoffelde naar de keuken en ik was buitengewoon benieuwd met wat ze zou terugkeren. Dat bleek een gebakje te zijn, dat in de wandeling een frangipane heet, maar dat Margriet tot een franse panne vermassacreerde, wat niet wegnam dat ik het ongegeneerd lekker vond.
Nu heb ik de hommel in het hoofd gekregen. Ik ben overgegaan tot de aankoop van een speeltje: een digitaal dicteerapparaatje van Olympus. Voortaan duikel ik geen onnozel notitieboekje meer op, maar trek ik een minuscule dictafoon om er mijn intiemste gedachten aan toe te vertrouwen. Daarenboven heb ik mijn pc toegerust met een ander speeltje, zeg maar speel: de spraakherkenning van Dragon. Christene zielen! Wat is dat een magische duvelstoejager! Er komt nogal wat op je af als je de software ten volle wil gebruiken en het is dus even wennen ─ vandaar dat het hier even stil was ─ maar dan weet je echt niet wat je meemaakt. Het programma kan niet alleen aan een razend tempo de teksten uittikken die ik dicteer, maar met mijn stem kan ik tevens mijn hele computer bedienen. De snelheid en de accuratesse waarmee dat allemaal gebeurt, zijn voor mij een bron van niet aflatende en verrukkelijke verwondering.
De website van de Vlaamse overheid stelt onder veel meer ook een publicatie ter beschikking met de spellingregels van de Nederlandse taal. Deze brochure van 28 pagina’s biedt een compact en systematisch overzicht van de principes en regels van de Nederlandse spelling. Ze is zo opgesteld dat u de opeenvolgende regels gemakkelijk kunt onthouden en de interne samenhang van de Nederlandse spelling vlot kunt herkennen.
Ik las dat een aantal originele tekeningen van Suske en Wiske geveild zijn en een slordige € 50 000 opgebracht hebben. Nu ben ik eigenaar van enkele originele tekeningen van het in alle Spaanssprekende landen immens populaire stripheldinnetje Mafalda, van de hand van de Argentijnse schrijver en tekenaar Joaquín Salvador Lavado, beter bekend als Quino. Ik ben heus niet van plan om die te slijten, maar uit nieuwsgierigheid zou ik toch graag eens weten wat die waard zijn.