Tag: België

(Ge)weerloos

Er zijn dingen waar ik van ganser harte niets van begrijp en andere die ik onmogelijk kan goedkeuren. Daarmee vertel ik jullie waarschijnlijk geen nieuws. Nu word ik echter geconfronteerd met iets dat ik met mijn verstand net zo min kan bevatten als goedkeuren.

Het betreft een zuipschuit die, als hij een paar slokken teveel opgenomen heeft, en dat heeft hij vrijwel altijd, geredelijk tot dadelijkheden overgaat en dus voortdurend in vechtpartijen verwikkeld raakt. Ook was hij al talloze keren in ongevallen betrokken, speelde bovendien herhaaldelijk zijn rijbewijs kwijt, wat niet belette dat hij nog niet zo lang geleden een meisje de dood injoeg, omdat hij in starnakelzatte toestand op een kruispunt een stoplicht negeerde. Zelf kwam hij heelhuids uit dat ‘avontuur’. Je zult het nooit anders zien.

Zaterdagavond zag ik hem in de kroeg en het duurde dan ook niet lang of stoelen en tafels vlogen met ongepaste sierlijkheid heen en weer. Zondag ontmoette ik hem tijdens mijn ochtendwandeling in het bos. Men kon de drank uit zijn gezicht tappen, maar wat mij het meest verontrustte, was dat er een dubbelloopsgeweer aan zijn schouder bungelde.

Nu ben ik nooit goede maatjes met jagers geweest en mijn angst voor schiettuigen is groot, maar ik vind het compleet onverantwoord dat een driftkop met een drankprobleem zich met een wapen mag en kan vertonen, want dat mag en kan hij inderdaad. Ik heb even mijn licht opgestoken bij een ter zake bevoegd persoon en niettegenstaande zijn roemruchte verleden beschikt het heerschap in kwestie over een jachtverlof, inclusief wapenvergunning.

Ik begin warempel te geloven dat in Belgenland alles mogelijk is.

Het socialistische gedachtegoed

Gisteren zag ik ene Jean-Pierre Goossens op mijn televisiescherm verschijnen. Hij is de voorzitter van de socialistische vakbond ACOD Spoor. Verleden dinsdag hebben ongeveer honderd leden van de FGTB – de Franstalige vleugel van de ACOD – de hoofdzetel van de MR, zijnde de Waalse liberalen, gevandaliseerd en voor € 30.000 schade aangericht aan het gebouw.

Jean-Pierre Goossens zei dat hij begrip had voor de aanval en weigerde die te veroordelen. Naar hij beweerde zijn de vakbondslui boos en voelen ze zich machteloos, omdat de regering van premier Charles Michel (MR) hervormingen aankondigt zonder overleg te plegen. Dat lokt fysieke agressie uit. De mensen hebben … ik citeer hem letterlijk … “een uitlaatklep nodig”.

Meneer Goossens, wat hebt u gebruikt? Wat hebt u geslikt? Met uw idiote bewering hebt u mij erg boos gemaakt. U lokt fysieke agressie bij me uit. Ik heb een uitlaatklep nodig. Zal ik me dus maar naar uw woning begeven en daar een rookbom binnengooien, uw ruiten beschadigen en uw gevel met verf bekladden?

En alle treinreizigers die iedere keer weer door jullie al dan niet wilde stakingen in de kou komen te staan zijn eveneens boos. Jullie lokken fysieke agressie bij ze uit. Ze hebben een uitlaatklep nodig. Mogen ze met zijn allen naar uw woning afzakken om daar … 

Laurette Mitraillette

Ik heb met een half oog en oor de debatten over de regeringsverklaring gevolgd. Veel heb ik daar niet over te zeggen, behalve misschien dat het soms een beschamende vertoning was, vooral door het optreden van Laurette Onkelinx, die ik een ongehoord arrogante en onbeschofte feeks ─ om het woord trut niet te gebruiken ─ vind. Het zal je echtgenote of je moeder maar zijn. De druiven zijn kennelijk heel zuur bij de Waalse socialisten.

parlement

Juicht! Belgen juicht!

mathilde

Toen ik gisteravond de televisie aanzette, verscheen er een houten klaas op mijn scherm. Of was het koning Filip? Hij predikte… eh … hij gaf een nietszeggende spreekbeurt over Belgenland en over het samenhorigheidsgevoel waar de bewoners van deze contreien het slachtoffer van zijn, vooral door toedoen van ons nationale voetbalclubje: De Rode Duivels.

Zou het Zijne Majesteit opgevallen zijn dat inmiddels vrijwel alle vlaggen uit het straatbeeld verdwenen zijn, terwijl ze net nu, ter gelegenheid van onze nationale feestdag, vrolijk zouden moeten wapperen?

Het hele gebeuren kan me overigens niet bezielen. Ik heb nooit begrepen waarom een feest, zij het dan een exemplaar van het duffere soort, gepaard moet gaan met militair geparadeer en het manhaftig vertoon van allerhande wapentuig, zoals raketten waarmee je passagiersvliegtuigen uit de lucht kunt schieten, of bommen waarmee je onschuldige Palestijnen kunt vermoorden …

Onze vroegere opperhoofden, Berten en Paula, zullen naar verluidt niet aanwezig zijn op het defilé. Ze vertikken het om voor zo’n futiliteit hun vakantie te onderbreken. België kan hen aan de reet roesten, behalve dan wanneer het hun karige leefloontje van net geen miljoen euro betreft. Dat willen ze graag blijven opstrijken en als het aan hen ligt, mag het zelfs iets meer zijn.

Goede sier maken met andermans geld en verder grote minachting aan de dag leggen voor het land en de mensen die daarvoor moeten opdraaien. Kan ik ergens kenbaar maken dat ik met mijn belastinggeld geen parasieten wens te onderhouden?

Kiezen doet verliezen

ArgBel

 

¡Vamos, Argentina!

Gaan met de banaan, België!

 

Aangezien ik ontsproten ben aan de liefdesrelatie van een Belgische (Vlaamse) moeder en een Argentijnse vader weet ik niet voor wie ik vanavond moet supporteren.

Ach, we lossen het simpel op: ik zal gewoon niet naar de wedstrijd kijken en daarvoor hoef ik me zelfs geen opoffering te getroosten, want voetbal interesseert me geen fluit.

De stemming zat er al goed in

Ik pleeg van mijn hart geen moordkuil te maken, dus mag iedereen weten dat ik vanmorgen om tien voor negen, na bijna drie kwartier aanschuiven, al mijn stemmen heb toevertrouwd aan de mensen van:

N-VA

Ik ben er namelijk van overtuigd dat Vlaanderen er niet kwalijk zal bij varen als zij wat in de melk te brokken hebben.

Trahit sua quemque voluptas
Vergilius
Een mens z’n lust is een mens zijn leven

Bevel is bevel

Ik heb opnieuw dat sterke staaltje van democratie op z’n Belgisch in mijn bus gekregen …

verkiezingen1

… en alsof dat op zich al geen aanfluiting is, gaan ze ons ook nog eens vertellen op welk tijdstip we ons het best van dit bevel kunnen kwijten:

verkiezingen2

Ze kunnen wat mij betreft het zeepokkenlazarus krijgen! Ik zal mij ter stemming aanbieden wanneer mij dat het beste uitkomt en als ik onverhoopt in een lange wachtrij terechtkom, zal ik daaromtrent zo luidruchtig lucht aan mijn ontevredenheid geven, dat ze me bij een volgende gelegenheid zullen vragen om asjeblief niet te komen. Dan zal ik natuurlijk wel gaan, kwestie van tegendraads te zijn, maar onder ons gezegd en gezwegen: ook zonder bevelschrift zou ik aan die kleurwedstrijd deelnemen.

Vrijheid, blijheid.

Veel geschreeuw en weinig wol

Het eerste verkiezingsdruksel is in mijn brievenbus neergedwarreld, anderhalve maand voor de feiten.
Deze allerminst benijdenswaardige primeur is voor een opvolger op een kamerlijst van Open VLD. Zijn betoog klinkt zo rooskleurig en bemoedigend dat men er haast optimistisch zou van worden. Hij belooft me gouden bergen en zal ongetwijfeld slechts met een molshoop komen aanzetten. Wie het eerst komt, het eerst maalt, zal hij gedacht hebben, maar dan heeft hij verkeerd gedacht. Ik zal net zo min voor hem stemmen als voor een andere kandidaat van zijn clubje. Nog voor geen honderd pond klontjes.