Ze hebben het daarboven op mij gemunt

Vanmorgen raadpleegde ik de app van ‘Buienradar’, om te vernemen dat het wellicht tot de middag droog zou blijven. Er bestond slechts één onooglijk percentje kans dat er een buitje zou neerdalen. Gewapend met die wetenschap besteeg ik mijn fiets en begaf me op weg, om me ervan te vergewissen hoe het met de in aantocht zijnde lente gesteld was.

Rond de klok van tien uur bevond ik me zo’n vijftien kilometer van huis in een door grote verlatenheid geteisterd landschap, toen dat ene percentje met veel bombarie en vertoon van wolken in hevig gedrang opdoemde. Niet veel later begon het snoeihard en zeer doeltreffend te gieten. Het regende pijpenstelen, afgewisseld met handspaken en oude wijven met klompen.

Toen ik thuiskwam, zag ik er uit als een verzopen kat en ik kan jullie verzekeren dat dit niet bepaald een fraaie aanblik oplevert.

Ik ben voor de rest van de dag niet meer aan te spreken. Men kan dan ook beter uit mijn vaarwater blijven.

The Author