De dag is nog vrij jong, maar ik heb toch al behoorlijk wat in de vernieling geholpen.
-
Bij het afhalen van de bedden ging ik zo driest te werk dat een laken verontwaardigd scheurde.
-
Vervolgens vermoordde ik mijn favoriete koffiekop, die me al jaren trouwe dienst bewijst.
-
Tijdens het oprapen van de scherven beet een ervan gemeen in mijn vinger.
-
Ik toog naar de badkamer, waar ik in een medicijnkastje doekjes voor het bloeden opberg. Die hadden zich echter verstopt achter flacons en potjes met helende producten. Een flesje dat iso-Betadine heette, maakte van mijn gescharrel gebruik om te ontsnappen en waagde de dodensprong. De rubberen noppenvloer verhinderde dat het de nek brak, maar door de onzachte landing schoot het mutsje van zijn plaats en de nochtans ontsmettende vloeistof besmette de weegschaal die zich in de buurt ophield.
-
Ik wilde van de gelegenheid gebruik maken om me van overtolligheden te ontdoen, maar toen ik me op het zadel van mijn porseleinen pony neerliet, knakte het plastieken haakje waarmee een mandje met geurige en reinigende inhoud zich aan de pot vastklampte. Ik heb het ding niet opgevist. Het is aan een lange reis begonnen, hoop ik, want het zou ook kunnen dat het ergens blijft haperen, om eerlang een verstopping te veroorzaken …
We doen rustig verder, want we zijn kennelijk goed bezig. Ik rotzooi wat an als ik in vorm ben. Mijn gestoethaspel is nog door niemand overtroffen.
