Heureux qui, comme Ulysse, a fait un beau voyage …((Beginvers van een gedicht van Joachim du Bellay))
Net als de roemruchte Ulysse ─ die we in het Nederlands Odysseus plegen te noemen ─ het me in lang vervlogen tijden heeft voorgedaan, ben ik teruggekeerd van mijn zwerftocht langs de met losse hand uitgestrooide eilanden, die zich in de buurt van Griekenland uit het aanhankelijke blauw van de zee verheffen.
Het is mooi geweest, maar geluk moet nu eenmaal de bitterzoete smaak van eindigheid hebben.
De batterij is opgeladen. Mijn hersens zijn weer opgestart. Vanaf morgen sta ik opnieuw op de blogbarricaden.
