Het eerste verkiezingsdruksel is in mijn brievenbus neergedwarreld, anderhalve maand voor de feiten.
Deze allerminst benijdenswaardige primeur is voor een opvolger op een kamerlijst van Open VLD. Zijn betoog klinkt zo rooskleurig en bemoedigend dat men er haast optimistisch zou van worden. Hij belooft me gouden bergen en zal ongetwijfeld slechts met een molshoop komen aanzetten. Wie het eerst komt, het eerst maalt, zal hij gedacht hebben, maar dan heeft hij verkeerd gedacht. Ik zal net zo min voor hem stemmen als voor een andere kandidaat van zijn clubje. Nog voor geen honderd pond klontjes.
The Author
