Klotevraag en kutantwoord

Voor mijn dagelijkse ochtendwandeling kies ik altijd schier onbetreden paden. ’s Morgens heb ik er namelijk geen behoefte aan om soortgenoten te ontmoeten. Bovendien geef ik me geregeld over aan wat men freischwebende Intelligenz noemt, althans zij die wat letters gegeten hebben. Ik loop dus voortdurend met mezelf te discussiëren en aangezien ik ook met de handen praat, zoals het een zuiderling betaamt, gaat dat met nogal wat gesticulatie gepaard. Wie me in het vizier krijgt, zou kunnen denken dat het me in de kruin schort. Het ligt nu eenmaal in de aard van de mensen om genialiteit met waanzin te verwarren. Misschien is het inderdaad zo dat ik niet helemaal spoor, maar dan wil ik dat vooralsnog niet aan de klokkenreep hangen.

Wel knoop ik soms een gesprek aan met de dieren die ik op mijn weg ontmoet. Nu ja, een gesprek kan je het eigenlijk niet noemen. Koeien staan meestal stomgeslagen naar me te kijken, kippen kakelen tegen me aan in het onverstaanbaars, ik raak niet wijs uit het gesnater van eenden of ganzen en ook van het gemekker van schapen kan ik vooralsnog geen hoogte krijgen. Vanmorgen ontmoette ik echter een paard …

Het stond in een uithoek van een weide en toen het me in de gaten kreeg, kwam het op een drafje naar me toe.
─”Tjonge, wat ben jij een mooi paard”, omstrengelde ik het dier met galante woorden. Met heftig geknik beaamde het mijn opmerking. Er volgde een luid gesnuif en het maakte aanstalten om te hinniken, maar om onnaspeurbare redenen ging dat niet door. “Heb je vannacht goed geslapen?” vroeg ik en ik kreeg opnieuw een portie bevestigend geknik. “Ben je een merrie of een hengst?” wilde ik vervolgens weten en ik zakte wat door de knieën om onder de buik naar het antwoord te speuren.

Op dat moment draaide het paard zich echter met de kont naar me toe en perste gelijk een aantal wanstaltige drollen uit zijn poepgat, die met een pletsend geluid ter aarde stortten. En weg was ik! Ik heb op mijn wegen al aangenamere gesprekspartners ontmoet.

O ja, het was een hengst. Een zeer ongemanierde hengst!

The Author