Vanmorgen heb ik tijdens mijn ochtendwandeling zoals gewoonlijk het zwerfvuil opgeruimd dat ik op mijn pad aantrof, want zo ben ik. Dat waren een paar drankkartonnetjes, een blikje, een plastic tasje en ook enkele felgekleurde linten, die iemand over een afstand van ongeveer anderhalve kilometer aan boomtakken opgehangen had.
─”Waar houden mensen zich toch allemaal mee bezig?” dacht ik toen ik een aantal van die dingen losgeknoopt en in mijn zak gestopt had.
Kort daarna bereikte ik het dorp en daar ontmoette ik een jongeman. Hij droeg het uniform van een jeugdbeweging en ik betrapte hem op het moment dat hij zo’n lint aan een amsterdammertje bevestigde. Ik vroeg om uitleg en kreeg die ook. Hij bleek voorbereidingen te treffen voor een grootse speurtocht, die vanmiddag zal plaatsvinden en waarvoor men ruim driehonderd deelnemers verwacht. Aan de hand van die linten kunnen die het traject bepalen dat ze moeten volgen.
Ik hield wijselijk mijn mond, hoewel ik dat achteraf beschouwd eigenlijk niet meer zo wijselijk vind. Misschien had ik beter kunnen bekennen dat een aantal van die wegwijzers door mij verdonkeremaand waren. Zullen er vanmiddag door mijn toedoen een aantal onschuldige bloedjes van kinderen op een dwaalspoor raken, in onherbergzame bossen terechtkomen en daar de hongerdood sterven?
