Zo! We kunnen overgaan tot de wanorde van de dag, want we hebben de feestelijkheden achter de rug … of toch ongeveer, want overmorgen dien ik nog te vieren dat ik jarig ben, maar het is niet mijn gewoonte om daar veel aandacht aan te besteden,
Hier te mijnent is het hele eindejaarsgedoe relatief rustig verlopen. Dat ik het adjectief relatief gebruik, is te wijten aan een verre buurman van me, die zich tijdens de oudejaarsnacht allicht afvroeg wat hij ter vermaak eens kon gaan doen en zich toen geroepen voelde om een portie vuurwerk af te steken. Al om halftien weerklonk de eerste ontploffing en vervolgens liet hij ongeveer om het kwartier enig geknal horen, tot de klok naar twee uur kuierde: meer dan vier uur! Ja zeg, ga een stilleven schilderen!
Ik kreeg er het spetterend van en ook mijn katten kaatsten als hyperkinetische neuroten door het huis. Als hij ons dat bij een volgende gelegenheid nog een keer lapt, steek ik hem gegarandeerd zo’n projectiel in het gat en dan zal er ter afwisseling eens geen gillende keukenmeid door de lucht klieven, maar een jodelende buurman. Dat heb ik hem vanmorgen medegedeeld, zij het in iets gezapiger bewoordingen, en hij is dus een gewaarschuwd man.
Ik gun iedereen zijn pleziertje, maar als dat gebeurt ten koste van anderen, mens en dier, ja dan …
