Het zal een week of vijf geleden zijn dat er hier te mijnent een bokaal uit de koelkast ontsnapte en spoorloos verdween.
Ik pleeg de mayonaise die ik gebruik zelf te bereiden, maar als ik een pijnlijke maandstond heb ─ en die heb ik vrijwel iedere dag ─ wil dat niet lukken en is een compleet geschifte saus het resultaat van mijn noeste arbeid. Om te vermijden dat ik me in voorkomend geval met droge frieten tevreden moet stellen, koop ik af en toe een bokaal mayonaise van Devos Lemmens, want dat beschouw ik, en velen met mij, als de lekkerste vervanging van het eigen maaksel. Het is zo’n bokaal die ruim een maand geleden op onverklaarbare wijze uit mijn koelkast verdween. Ik heb me toen een hele tijd het ongans gezocht, maar zowel Devos als Lemmens lieten zich niet zien en ook hun mayonaise was nergens te bespeuren. Ik stond voor een raadsel.
Ik heb vanmorgen tijdens mijn fietstocht naar het dorp wat averij opgelopen, met name een lekke band. Een uurtje geleden ben ik met rasse tred … eh … met frisse tegenzin naar de garage gekeuteld om het plakwerk aan te vatten. Ik trok de kast open waarin ik onder veel meer de reparatiedoosjes bewaar … en daar stond de vermiste bokaal met de ondertussen al van een rebelse haardos voorziene mayonaise.
Ik heb er geen flauw idee van hoe dat ding op die allerminst voor de hand liggende plek terechtgekomen is. Eigenlijk ben ik nog veel te jong om nu al in mezelf verloren te lopen. Ik sta dus nog steeds voor een raadsel … en ik maak me zelfs een beetje zorgen.
