In een oud boek vond ik een flardje papier dat de eeuwen getrotseerd heeft, of toch zeker één eeuw, want het moet in 1907 het levenslicht aanschouwd … eh … aan een drukpers ontglipt zijn. Naast een stichtelijke tekst ─ Heilig Hart van Jesus Bescherm Belgenland ─ prijkt een al even vrome afbeelding van de Jesus in kwestie, die zijn Heilig Hart ontboezemt en aan de wereld toont. Wat mij echter vooral intrigeerde, was hetgeen daaronder geschreven stond:
Alf 300 d.ied.keer.Volle Afl.ied.maand
Ik heb het even moeten opzoeken, maar het blijkt om aflaten te gaan. Als ik het foutje in het eerste woord verbeter en de tekst vervolledig, krijgt men als resultaat: Aflaat 300 dagen iedere keer. Volle Aflaat iedere maand.
Als deugdzame katholieken overlijden, gaat hun ziel naar de hemel. Als ze daarentegen stout geweest zijn en in doodzonde sterven, komen ze in de hel terecht om daar ten eeuwigen dage te branden. Er is echter een tussenstation, het vagevuur, voor degenen die slechts een klein beetje stout geweest zijn. Daar zitten de zielen op hun verlossing te wachten, meer bepaald op het moment dat ze naar de hemel mogen verhuizen, en dat kunnen wij, levenden, bespoedigen door aflaten te verdienen.
Van mijn moeder weet ik heel zeker dat ze rechtstreeks naar de hemel gegaan is. Omtrent mijn vader verkeer ik in twijfel. De hel is hem gewis bespaard gebleven, maar het is heel goed mogelijk dat hij in het vagevuur vertoeft. Vertoefde, want door mijn toedoen zijn de hemelpoorten gisteren voor hem opengegaan. Paus Pius X heeft op 13 februari 1907 namelijk beslist dat men door het uitspreken van de zin Heilig Hart van Jesus Bescherm Belgenland iedere maand een volle aflaat kan verdienen en aldus een ziel uit het vagevuur bevrijden. Meer zelfs: iedere keer dat ik die frase uitspreek, kort ik iemands boetetijd met 300 dagen in.
Stuur me even een berichtje als jullie voor mij zouden sterven. Dan zal ik voor jullie Jezus van het kruis bidden, desnoods in vele talen.
