Ik kreeg een e-mail van een mensenverrukkend mooi meisje.
Ze is recentelijk uit een exotisch en als wulps bekend staand buitenland tot ons gekomen. Het Nederlands dat ze spreekt, zit nog in een experimenteel stadium, maar ze heeft mij uitgekozen om haar kennis bij te spijkeren. Mijn hart zong op van vreugde toen ik de zin las waarmee ze het bericht besloot:
“Met vriendelijke groenten en tot zoens.”
Hoef ik vandaag alvast niet naar de groenteboer toe en bovendien heb ik het hartverwarmende vooruitzicht op een adembenemend partijtje zoenen.
Ik kreeg een e-mail van een kennis van me.
Hij is vermoedelijk met vakantie, want ik las:
“Je ontvangt deze automatische e-mail omdat ik er op dit moment niet ben. Als ik er wel was geweest, zou je wellicht niets ontvangen hebben.”
Van een volslagen gebrek aan belangstelling, om niet te zeggen beledigende onverschilligheid gesproken. Het krenkte me tot in het merg. Ik wist meteen hoe het voelde om blij te zijn met een dode mus.
