Een paar weken geleden heb ik mijn paraplu ergens achtergelaten en ik kan me met de beste wil van de wereld niet herinneren waar ik me aan deze slordigheid overgegeven heb. Gisteren schafte ik me in arren moede een nieuw exemplaar aan: een echte Brigg. Dat is een prijzig ding, maar ik dacht: Kom, ik doe eens even iets geks. En toen kocht ik dat regenscherm.
Vanmorgen, voor ik me naar het dorp begaf, tuurde ik een wijle naar de hemel. Toen ik in de verste verte een donker wolkje zag opdoemen, wapende ik me met mijn aanwinst en vertrok. O, wat was ik fier. Ik voelde me een echte gentleman.
In het postkantoor ontmoette ik een kennis van me en omdat we tegen elkaar aan begonnen te kakelen, vergat ik mijn paraplu mee te nemen. Ik merkte het pas minuten later op, toen ik in de bakkerswinkel stond. Ik keerde in allerijl op mijn stappen terug, maar mijn dure Brigg was al foetsie.
Vrome regen vergezelde me op de terugweg en ik baalde als een stekker. Wat zeg ik?! Ik was zo pissig als een nest wespen en dat ben ik eigenlijk nog steeds.
