Kutbedrijf

Met frisse tegenzin ─ in West-Vlaanderen is dat met een lang gat ─ begaf ik me gisterochtend naar de supermarkt om proviand in te slaan. Het zal nooit een van mijn favoriete bestemmingen en bezigheden zijn, maar als alleenstaande heb je het vaak niet voor het kiezen, hoewel de benaming vrijgezel iets anders doet vermoeden. Ik kan jullie verzekeren dat deze vlag op geen enkele manier de lading dekt.

Tot overmaat van ramp hadden ze de winkel compleet herschikt: alles naar den aard, maar geen stuk op zijn plaats. Samen met tientallen anderen liep ik me het ongans te zoeken, binnensmonds te sakkeren en ja, zelfs met luider stem mijn ongenoegen over het gesol met klanten kenbaar te maken. Als ik anders ongeveer een halfuur nodig heb om mijn rondgang te maken, ben ik nu vijftig minuten onderweg geweest. Ja zeg, ik heb wel wat anders te doen! Ik keerde absoluut niet tevreden terug, maar nu misbruik ik waarschijnlijk de slogan van een andere winkelketen.

Mijn pc is voorzien van een programmaatje dat mijn boodschappenlijst genereert en zo ingesteld is, dat het bij het opsommen van de artikelen nauwgezet mijn scheervlucht door de winkel volgt. Ik heb uren gespendeerd om het zo te krijgen, maar vanwege die verhuiswoede mag ik nu dus herbeginnen.

Kijk, ik vel niet zo licht een oordeel, maar nu moet het me toch even van het hart:

COLRUYT  IS  EEN  KUTBEDRIJF !

Zo! Hèhè, dat lucht op.

The Author