Ik heb jullie, geloof ik, al verklapt dat ik gierig ben. Gelukkig pas ik deze eigenschap niet enkel op geldzaken toe. Ik ben ook een buitengewoon leergierig mens en bovendien zo nieuwsgierig als een ekster. Ik wil overal haring of kuit van hebben en weet alles graag tot in de finesses.
Zo is het me al herhaaldelijk opgevallen dat inwoners van sommige landen als dollemannen in de lucht schieten als ze blij zijn en uiting willen geven aan hun de zinnen overmeesterende jubelstemming. Als ik het zie gebeuren, springt er in mijn hersens telkens een vraag overeind: is dat eigenlijk niet gevaarlijk? De kogels die in jolig groepsverband hemelwaarts suizen, kunnen zich immers niet aan de wetten van de zwaartekracht onttrekken en moeten dus ergens neerkomen, hetgeen volgens mij niet zonder risico geschiedt.
Ik heb tot nu toe niets met die vraag aangevangen, maar toen men zich gisteren in Libië op schier uitzinnige wijze aan zo’n vreugdebetoon overgaf, besloot ik toch even verder te boren en Google als machine te gebruiken. Blijkt dat er door dit in mijn ogen zinloze gebruik inderdaad regelmatig gewonden en zelfs doden vallen. Het is me trouwens een raadsel waarom feestgedruis altijd met knallen moet gepaard gaan. Als men geen schiettuigen gebruikt, doet men het met rotjes, met vuurwerk, met ballonnen, ja zelfs met champagnekurken. Alleen dat laatste vindt genade in mijn ogen, al dient wie de etiquette in acht neemt zelfs die knal door een erotisch zuchtje te vervangen. Santé!
