Hersenblaren

Ik heb als kind vaak in de lappenmand gelegen en ben nog steeds wat kwakkelig van gezondheid. Niet dat ik van kraakporselein ben, of me lam vreet aan pillen, maar het vergt toch wat inspanning om mijn lichaam aan de praat te houden.

Vanmorgen stak ik de ogen open … nee, het kostte minder moeite dan het door mij gebruikte werkwoord laat vermoeden. Toen ik de ogen opende, liet het linkse exemplaar het enigszins afweten. Het zag nog wel, maar wat het aanschouwde, was in nevelen gehuld. Nu gebeurt het wel vaker dat er zich tijdens mijn slaap een vliesje van ik weet niet wat over mijn oogbol spant, dat zich door knipperen of wrijven makkelijk laat verwijderen, maar vandaag wilde dat niet lukken, wat ik ook probeerde.

Ik ben dus met een befloerst oog naar het dorp gewandeld en dat was niet alleen even wennen, maar het irriteerde me ook behoorlijk. Ik ontmoette een kennis en terwijl ik met hem stond te keuvelen, kneep ik voortdurend dat oog dicht.
─“Wat sta je toch naar me te knipogen?” vroeg hij. “Is dat een tic of zo?”
─“Er is wat met mijn oog”, zei ik en ik vertelde wat er aan de hand was.
─“Ik zou maar uitkijken als ik jou was”, zette hij een zorgelijk gezicht. “Misschien ben je vannacht door een stille beroerte getroffen.”

Ik voelde een koude klauw in mijn nek en er sidderde een huivering door mijn lijf, want ik was bang dat hij gelijk kon hebben en dat benauwde flink. Door vage vrees bevangen — zeg maar dat ik knap in de piepzak zat — repte ik me naar mijn dokter. Het aanloopspreekuur was bezig, dus diende ik mijn beurt af te wachten en terwijl ik dat deed, gaf het vlies er de brui aan en klaarde mijn blik op. Je zult het nooit anders zien.

Ik kreeg wat zuignappen op mijn tieten geplant, waarna een ingewikkelde machine de geruststellende mededeling verstrekte dat er niets aan de hand was. Ook een oppervlakkig oogonderzoek gaf niet meteen aanleiding tot bezorgdheid.
─“Waar komt dat hardnekkige vlies dan vandaan?” wilde ik van hem vernemen.
Hij schokschouderde enkel, maar als het nog een keer gebeurt, zal hij me onverwijld naar een oogarts verwijzen.

Ja, zo kan ik ook doktertje spelen en voorwenden dat ik … eh … een klare kijk op de dingen heb.

The Author