Tag: Telenet

Humo, Telenet en consorten

Ik was net bij de krantenboer en heb daar ontdekt dat het weekblad Humo opnieuw en nog maar eens op nogal stiekeme wijze zijn prijs met twintig cent verhoogd heeft en nu € 3,50 kost. Twintig cent, het lijkt een peulschil, maar omgerekend naar onze vroegere munt is dat toch acht frank en dat klinkt al minder futiel. En maar klagen dat ze steeds minder boekjes aan de man/vrouw vermogen te brengen. Wel, ik heb vandaag mijn laatste Humo gekocht, want eigenlijk gebruik ik die toch enkel om de televisieprogramma’s te raadplegen, die ze de laatste tijd trouwens zeer onvolledig en gelardeerd met talloze onjuistheden weergeven. Ik zal voortaan een boekje met blote madammen kopen. Nee, niet voor de interessante reportages, maar voor de prentjes.

Net als duizenden anderen heb ik van Telenet een bericht gekregen dat ik vanaf half januari ongeveer drie euro meer zal moeten betalen voor de diensten die ze mij verstrekken, te weten internet, kabel, digitale televisie en het gebruik van een digicorder. Ik betaal ondertussen al meer dan zeventig euro per maand voor die snuisterijen en dat vind ik eerlijk gezegd enigszins overdreven, vooral ook …

… omdat ik gisterenmiddag naar het televisiejournaal zat te kijken en de uitzending herhaaldelijk gedurende ettelijke minuten onderbroken werd omdat ze, luidens een mededeling op het scherm, de software aan het bijwerken waren. Kunnen ze daarvoor geen geschikter moment uitkiezen, zoals bijvoorbeeld het holst van de nacht?

… omdat ik onlangs een beroep diende te doen op hun helpdesk wegens een akkefietje met een van mijn mailadressen. Voor dergelijke interpellaties moet je nog steeds een betalend telefoonnummer gebruiken en je hebt al een paar minuten nodig om de keuzelijst te doorlopen, waarna ze je met een muziekje opzadelen, dat ze doorspekken met de mededeling dat alle medewerkers bezet zijn. Het duurde zeker vijf minuten voor ik een dame of een juffrouw aan de lijn kreeg. Ik durf niet te beweren dat ze met een spraakgebrek worstelde, maar ze had of een vervaarlijk accent, of ze sprak een nogal ondoordringbaar dialect. Ik had in alle geval de grootste moeite met de variant van het Nederlands waarin ze zich onverstaanbaar maakte. Bovendien werd ze nauwelijks gehinderd door enige kennis van zaken. Na veel vijven en zessen was mijn probleem natuurlijk opnieuw en nog maar eens niet de schuld van Telenet en mocht ik beschikken. Daar stond ik dan met mijn goeie gedrag. Ik was aan gesprekskosten ongeveer zeven euro armer en nog even wijs als voorheen. Volgens mij is het buitengewoon moeilijk, om niet te zeggen onmogelijk om Telenet op een fout te betrappen. Perfectie mag dan misschien niet van deze wereld zijn, maar zij benaderen die toch heel dicht.

Kattebelletjes

─ Ik vraag me af waarom alles wat je na het tandenpoetsen in je voerklep stouwt zo’n gore smaak heeft.

mafaldaIk las dat een aantal originele tekeningen van Suske en Wiske geveild zijn en een slordige € 50 000 opgebracht hebben. Nu ben ik eigenaar van enkele originele tekeningen van het in alle Spaanssprekende landen immens populaire stripheldinnetje Mafalda, van de hand van de Argentijnse schrijver en tekenaar Joaquín Salvador Lavado, beter bekend als Quino. Ik ben heus niet van plan om die te slijten, maar uit nieuwsgierigheid zou ik toch graag eens weten wat die waard zijn.

─ Ik ben vannacht twee keer ontwaakt. De eerste keer stond de digitale klok naast mijn bed op 3.33 en de tweede keer op 4.44. Zeg nu zelf: dat is toch mooi gemikt.

─ Ik heb digitale televisie van Telenet. Bij die digitale televisie hoort een digicorder en bij mij is dat sinds enkele maanden het nieuwste model. Bij dat nieuwste model digicorder hoort een slankgegorde afstandsbediening. Bij mij verslindt dat slankgegorde ding batterijtjes met ongehoorde vraatzucht: twee stuks om de twee weken. Als jullie weten wat batterijen tegenwoordig kosten en er begrip voor kunnen opbrengen dat ik de neiging heb om op de kleintjes te passen, zal het jullie duidelijk zijn dat ik langzamerhand goed balen krijg van deze schrokop.

─ Ik zag beelden van hoe een vliegtuig verleden week in het Russische Kazan letterlijk uit de lucht viel en ontplofte. Het betrof een Boeing 737 en ik herinnerde me dat ik ooit aan boord van zo’n vliegtuigtype iets merkwaardigs heb meegemaakt. Ik vloog op een avond van Zürich in Zwitserland ─ waar ik mijn zwart geld in een bank had ondergebracht, maar hou dat een beetje stil ─ naar Brussel en … nee, we maakten geen aanstalten om neer te storten, maar ik was wel de enige passagier in dat vliegtuig. Een uur lang was ik een tycoon in een privéjet met zes bemanningsleden.

─ Wie in Nederland een bijstandsuitkering krijgt, dient daar voortaan een tegenprestatie voor te leveren. Dat vind ik nu eens een verstandige maatregel zie en feitelijk de logica zelve. Ik pleit ervoor dat men dit ook in België invoert, met onmiddellijke ingang.

Een tevreden klant telt voor twee

Toen ik jullie gisteren verliet, zat ik op de bank ─ al is zitten wellicht niet het juiste werkwoord voor de plastische pose die ik aangenomen had ─ naar een nagelbijtende film op de televisie te kijken. Opeens weerklonk er onheilszwangere muziek, die mijn rug behuiverde. Ik werd er helemaal kil van. Er was kennelijk wat op til. Uitgerekend op het moment dat iets of iemand ─ een monsterlijk wezen of een criminele psychopaat ─ uit een kast sprong, werd het me zwart voor de ogen. Het beeld viel namelijk uit en dat bracht zo’n totale ontnuchtering teweeg, dat ik even naar adem moest happen.

Mijn digicorder bleek het begeven te hebben, dus telefoneerde ik de daaropvolgende ochtend met het bedrijf dat mij zowel internet als digitale televisie bezorgt. Ach, als het dat maar was. Ik diende gewoon het kapotte toestel los te koppelen en het naar een van hun winkelpunten te brengen, waar men het zou nakijken en omruilen indien nodig. Ik verkondigde nogal laconiek dat ik, als eigenaar van een gebroken onderdaan, me niet bepaald op zo’n uitstapje verheugde. Ik bleef maar een beroep doen op de hulp van de schaarse mensen die me omringden. Tot mijn verbazing bleek men begrip te kunnen opbrengen voor mijn toestand. Bij hoge uitzondering zou men een technicus sturen, om gratis en voor niks de omwisseling uit te voeren.

Hetgeen binnen de kortste keren geschiedde. Er kwam een vriendelijke man langs, die gezwind een digicorder van het allernieuwste type bij me installeerde. Normaliter dient men voor zo’n toestel een toeslag van € 35 te betalen, maar ook dat hoefde ik niet te doen. Voor een vaste klant van ettelijke jaren, die iedere maand toch bijna € 70 aan ze overdraagt, wilden ze wel eens wat terugdoen. Tja, voor mij niet gelaten natuurlijk!

Ja, ik ben best wel tevreden over Telenet. Als het goed is, zeg ik het ook.

Stelletje amateurs!

Als er hier vandaag geen nieuw schrijfsel verschijnt, dan is dat de schuld van Telenet. Die klunsharken hebben mij en duizenden anderen de hele ochtend ─ van 7 u tot 13 u ─ van onze internetverbinding beroofd en ze waren ook niet telefonisch te bereiken, zodat ik in het ongewisse bleef over wat er aan de hand was. Het was uiteindelijk het televisiejournaal van de VRT om 13 uur dat enige duidelijkheid verschafte.

Daar sta je dan met je goeie gedrag.

De oogkleppen van Telenet

Dinsdag 13 maart, 11.47 uur
Ik stuur een e-mail naar de klantendienst van Telenet:

Sinds vanmorgen meldt Safe Web van Norton Symantec dat de inlogpagina van Telenet Webmail een schadelijke website is en derhalve geblokkeerd wordt.
Ik heb een schermafdruk gemaakt, zowel van deze mededeling als van het gedetailleerd rapport omtrent de beveiligingsrisico’s op de website. Ik kan die desgewenst aan u bezorgen. Voorlopig haal ik mijn e-mails via een omweg binnen (Thunderbird).
Ik hoop hieromtrent wat van u te vernemen.

Dinsdag 13 maart, 12.15 uur
Ik krijg een ontvangstbericht van Telenet:

Beste klant,
We hebben uw vraag of opmerking die u via onze website toestuurde, goed ontvangen. We hebben er volgend referentienummer aan toegekend: tralala en reldeldel
Uw vraag is belangrijk voor ons, we zullen ze met de nodige zorg behandelen. Binnen 3 werkdagen krijgt u een antwoord van een van onze medewerkers.
Met vriendelijke groeten

Dinsdag 13 maart, 15.19 uur
Ik krijg een antwoord van Telenet:

Beste,
Bedankt voor uw mail.
U stuurde ons een mail om te melden dat u problemen ondervindt met uw email. Het is echter onmogelijk om via mail een sluitend antwoord te geven op het gestelde probleem.
Wij vragen u dan ook contact met ons op te nemen op het nummer 015 66 66 66. Om onze technische dienst te bereiken maakt u keuze 2, vervolgens kiest u 1 en tot slot kiest u 3 voor internet. U krijgt dan één van onze medewerkers aan de lijn. Zo kunnen we in onderling overleg tot een correcte diagnose en een snelle oplossing komen.
TIP: Om u zo snel mogelijk verder te helpen, vragen wij u om uw klantennummer en modemnummer bij de hand te houden wanneer u contact met ons opneemt.
Hebt u nog vragen? Neem alvast een kijkje op www.telenet.be/onlinesupport. U kunt er 24 uur op 24 informatie opzoeken of contact met ons opnemen via een webformulier op tralala en reldeldel.
Met vriendelijke groeten,
A.

Dinsdag 13 maart, 16.25 uur
Ik stuur een e-mail naar Telenet:

Zijn jullie nu helemaal van de ratten besnuffeld?! Geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt om naar een betalend telefoonnummer te bellen en daar letterlijk aan het kostbare lijntje gehouden te worden, teneinde een probleem te melden waar ik geen schuld aan heb en dat enkel door de nonchalance van Telenet veroorzaakt wordt.  Uw webmail is onbereikbaar omdat Norton die als onveilig beschouwt en ik dring erop aan dat u dat binnen de kortste keren in orde brengt. Ik betaal jullie maandelijks € 70 en verwacht daar wat voor terug: een werkende e-maildienst bijvoorbeeld en misschien ook een eenvoudig woord van dank, omdat ik me de moeite getroost om een probleem te melden dat al uw klanten aanbelangt.