Tag: Moleskine

Dit zijn brutale tijden

Zoals jullie weten, of niet weten, heb ik een schier onafscheidelijke metgezel, die vrijwel nooit van mijn zijde wijkt en zelfs ’s nachts op het kastje naast mijn bed vertoeft. Ik heb het over mijn ‘calepingske’: een notitieboekje van bescheiden formaat, dat ik altijd bij me draag en waarin ik te pas en te onpas gedachten of invallen administreer en emoties neergooi. Lees in dit verband:
1. Mijn calepingske
2. Moleskinemolest

Toen ik gisteren aan een restauranttafel aanschikte, zat ik in afwachting van het bestelde voedsel wat in dat boekje de knieteren.
‘Hij keek alsof hij, aan boord van een Fiat 500, voortdurend wegreuzen op zich af zag komen, bestuurd door schuimbekkende dollemannen’, schreef ik en toen was de bladzijde vol, zodat ik die diende om te slaan om een vervolg aan de zin te breien. Tot mijn grote verbazing trof ik daar geen onbeschreven kantjes aan, maar wel een in grote, onbehouwen letters neergepende boodschap van een mij onbekende auteur.
“Ik ben Omar en ik zal je kapotmaken”, schreef hij met vitriool.

Zoals ik hierboven al vermeldde, wijkt mijn calepingske zelden of eigenlijk nooit van mijn zijde en het is me derhalve een raadsel hoe dat dreigement erin terechtgekomen is. Ik ken niemand die Omar heet en ik heb bij mijn weten nooit iets gedaan waarom ik kapotgemaakt zou moeten worden.

Vreemd. Heel vreemd en toch ook een beetje onrustbarend. Niet dat ik mij hersenblaren maak of beren op de weg zie, maar helemaal gerust ben ik er toch niet op, want we leven in brutale tijden.

Hardleers

We schrijven januari 2018 en ik maak schoon schip. Ik ben bezig wat oude koeien uit de sloot te halen, om die opnieuw bij de hoorns te vatten. Zo heb ik voor de tweede keer een mail gestuurd naar Moleskine: het bedrijf dat de befaamde aantekenboekjes vervaardigt, waar ik sinds jaar en dag verslaafd aan ben. Lees in dit verband de volgende stukjes:
1. Mijn calepingske
2. Speeltjes
3. Moleskinemolest

Jaren geleden stuurde ik ze al eens een mail, waarin ik mijn ongenoegen uitte over het feit dat hun Belgische website uitsluitend de Franse taal hanteerde, hoewel 60% van de Belgen Nederlands spreken. Ik kreeg toen een nogal onbeduidend antwoord, met de mededeling dat ze mijn verzoek doorgestuurd hadden naar de manager. Lees hieromtrent: Foei Molenskine!

We zijn inmiddels vijf jaar verder en hun Belgische website is nog steeds eentalig Frans, dus heb ik ze verleden week opnieuw een mail gestuurd, om ze op deze slordigheid te wijzen. Ik kreeg krek hetzelfde antwoord als de vorige keer en Vlaamse klanten kunnen zich dus weer vijf jaar hun misprijzende houding laten welgevallen, maar deze jongen is niet van plan om dat dit keer uit te zitten en werkloos toe te kijken.

Het is tijd voor maatregelen. Op een harde knoest past een harde bijl, al zal het werktuig dat ik gebruik vermoedelijk veeleer een beiteltje zijn.

Ik koop, zonder overdrijven, jaarlijks minstens een dozijn aantekenboekjes van Moleskine, goed voor een bedrag van ongeveer € 200. Daar maak ik nu een eind aan. Ik schakel over op een alternatief, te weten notitieboekjes van een ander ras … eeh … merk.

Mijn eemansprotestje zal allicht niet veel zoden aan de dijk zetten, al behoort een zwaan-kleef-aan-effect natuurlijk altijd tot de mogelijkheden.

In mijn hoedanigheid van vertaler en tolk moet ik ze misschien eens mijn diensten als vertaler aanbieden. Tegen betaling vanzelfsprekend. En niet te min! Als zij zulke dure boekjes durven te slijten, kunnen ze me ook dik betalen voor mijn werk.