Tag: kerstmis

Zo was het, is het en blijft het

Humeurpijn

Geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt om Zwarte Piet uit mijn leven te bannen of uit mijn geheugen te wissen. Mijn Piet was, is en blijft zwart.

Ook zal ik naar hartenlust negerinnentetten blijven smoefelen.

En kerstmis met zijn dependentiën moeten ze wat mij betreft met rust laten. Ik ben niet van plan om wintermarkten en consorten te bezoeken. Foei Brugge, Gent en andere negorijen.

Dit is Vlaanderen.
In Vlaanderen drinken we alcohol
en eten we varkensvlees.
Hier behandelen we vrouwen
op dezelfde manier als mannen.
In Vlaanderen zijn zowel Sinterklaas
als Zwarte Piet
al eeuwen welkome gasten.
De kerstdagen beschouwen wij
als de mooiste dagen van het jaar.
Daar blijven jullie met jullie
ongewijde en kleinzerige fikken af.
Als dat jullie niet bevalt,
keer dan terug naar waar
jullie vandaan komen.

ZwartePiet-vert

Zet de knop maar op lol!

Almanak

kersthoofding

Al ettelijke decennia breng ik zowel de kerstdagen als de jaarwisseling in mijn eentje door. Het hele gebeuren is niet aan mij besteed en gaat vrijwel compleet aan me voorbij, maar zo heb ik het graag.

Mijn toch al schaarse vrienden ─ wie er meer dan vijf heeft, heeft er eigenlijk geen ─ nemen inmiddels niet meer de moeite om me uit te nodigen, omdat ze toch altijd nul op het rekest krijgen en zo onderhand weten dat ik het weldadig ontbreken van mensen verkies boven het opgefokte feestgedruis ─ een verschijningsvorm van de wanhoop ─ dat met het jaareinde gepaard gaat.

Weliswaar kan ik niet ontkennen dat ik in deze periode een zeldzame keer onderhevig ben aan aanvallen van weemoed, mijmerzucht en zielengriep, maar dat is allemaal van voorbijgaande aard.

Op 1 januari rest er me dan niets meer dan de weinig historische woorden ‘zo, dat hebben we ook weer gehad’ uit te spreken en neer te schrijven.

Amper drie dagen later ben ik jarig en met het verstrijken der jaren is dat ook niet direct iets waar ik naar uitkijk. Ik mag wel opschieten als ik nog een paar mooie momenten bij mekaar wil sprokkelen. Ik pleeg mijn leeftijd weg te glunderen, maar ik suis in stijgende lijn bergafwaarts. Straks ben ik te oud om nog op een geloofwaardige manier aan het begin van iets groots en meeslepends te staan.

Ach, was ik maar in de baarmoeder gebleven. Ik heb absoluut geen aardigheid in al dat gedoe.

Feeërieke lichtvervuiling

Tussendoortje

Mensen, die gewoonlijk de gordijnen en rolluiken van hun woningen bij het invallen van de duisternis sluiten, zitten nu tot ’s avonds laat te koop, zodat we met zijn allen, buitenstaanders, hun opgetuigde kerstboom en andere opsierderij kunnen aanschouwen en desgewenst bewonderen.

Zelf heb ik een gloeiende siroophekel aan het flikkerende gedoe rond kerstmis, inclusief het opgeklopte sfeertje van mensen van goede wil, want die zijn al met al dun gezaaid. Ieder zijn meug zei de boer en hij at paardenvijgen. Maar laat me vooral optimistisch blijven, hoezeer ik mezelf daarvoor ook geweld moet aandoen.

Mijn mooiste kerstversiering is de glimlach van iemand die het goed met me meent.

Een met protest geladen schrijfsel

Humeurpijn

Ik pleeg hoog weg te lopen met de stad Brugge, maar daarmee vertel ik jullie geen nieuws. Nu hebben enkele achterlijke ezelsveulens het daar in hun bolle kop gekregen om de naam kerstmarkt te veranderen in wintermarkt. Zijn die nu helemaal van de ratten besnuffeld?!

Ze mogen nu wel inbinden en beweren dat ze de gebeurtenis aan de moderne tijden willen aanpassen, maar aanvankelijk heette het dat men de naamswijziging doorvoerde om neutraler te zijn en mensen van een ander geloof niet te schofferen. Ze willen niemand voor de borst stoten al bedoelen ze allicht dat ze niemand voor het hoofd willen stoten, maar ik wil niet op alle slakken zout leggen.

De slak waarop ik wel zout leg, en niet zo’n klein beetje, is het feit dat ze andersgelovigen niet willen schofferen, maar er niet voor terugschrikken om mij en veel anderen met mij voor het hoofd – en de borst – te stoten. Ik ben het namelijk volstrekt niet met deze idiote naamsverandering eens.

Eerst heeft Zwarte Piet het loodje gelegd en diende Sinterklaas het kruis van zijn mijter te verwijderen. Nu moet de kerst het ontgelden en volgend jaar zullen waarschijnlijk de paasklokken en de paashaas aan de beurt zijn.

Kijk, mensen! Sinterklaas, Zwarte Piet, Kerstmis en Pasen behoren tot onze cultuur, onze tradities en onze folklore. Wie hier komt wonen, dient dat te accepteren. Niet wij, maar zij dienen zich aan te passen. Mag dat duidelijk zijn?!

weihnachtmarktIk heb besloten om dit jaar de Brugse kerstmarkt – nu wintermarkt – links te laten liggen en er geen cent te spenderen. Ik was nochtans van plan om daar miljoenen euro’s te verkwisten. In plaats daarvan zal ik naar Keulen reizen, waar de Weihnachtsmarkt nog steeds Weihnachtsmarkt heet.

Ik blijf ze overigens ongegeneerd lekker vinden: de moorkoppen en de negerinnentetten.

Bij m’n pietje gepakt

Abuis

Er kwam een vriendin op bezoek en ze bracht een kerststronk – in Vlaanderen is bûche de gangbare naam  – voor me mee. Terwijl ze die aan me overhandigde, begon ik al verlekkerd te likkebaarden, maar toen bleek dat ze me bij mijn pietje pakte … eeh … begrijp me vooral niet verkeerd! Ze pakte me natuurlijk niet echt bij mijn pietje. Als je in Vlaanderen iemand bij z’n pietje pakt, dan neem die persoon te grazen, of je draait hem een loer.

Mijn vriendin pakte me derhalve bij m’n pietje door een kunstig vervaardigde nepstronk aan me af te geven. Het was een opgerolde, chocoladebruine handdoek, gelardeerd met witte gastendoekjes en bekroond met een tot rendier geboetseerd washandje. Ik vond het al met al wel een fraai ding en het was gemaakt door een Torhoutse dame, die je op internet kunt terugvinden als je deze link aanklikt:
couture marie-rose

Door dit cadeau kreeg ik opeens ontzettend veel zin in een echte bûche de Noël. Mijn vriendin had nog niet helemaal de hielen gelicht of ik was al op weg naar de bakker, waar ik me een uitermate appetijtelijk ogende kerststronk aanschafte. Ik heb die nog dezelfde avond compleet opgevreten. Helemaal in mijn eentje. Mijn gulzigheid kent werkelijk geen grenzen.

Tjonge jonge! Wat was dat magisch lekker!

De afbeelding hieronder betreft de valse stronk. Die ziet er ook wel om in te bijten uit, hè?

stronk

Kerstmis zonder ballen

Almanak

Eerst een toepasselijk rijmelarijtje,
althans wat mij betreft:

kerstlijst

Met Kerstmis zingen er kindjes
en rinkelen er vrolijke belletjes,
De winterkou
doet onze handen en gezichten tintelen
En gelukkige families gaan ter kerke
en verbroederen vrolijk
En het hele gedoe
is ongelofelijk saai,
als je alleenstaand bent.

Desalniettemin wens ik jullie
voor vandaag
een gemoedelijke kerstavond
en voor morgen
een gedenkwaardige kerstdag.