Fingerspitzengefühl

Aangezien mijn gsm voortdurend tegen zijn leeftijd aanliep, soms zelfs op apegapen lag en er eerlang ongetwijfeld toch de brui aan zou geven, diende ik over te gaan tot de aanschaf van een nieuw mobieltje. Ik pleeg niet met mijn geld te klungelen en ben zelfs een beetje op de penning, maar vandaag de dag is men hoegenaamd niet duur meer met zulke toestelletjes, dus …

Mensen die bijzonder onderlegd zijn in de telefoonkunde, maar de Nederlandse taal geen al te warm hart toedragen of er zelfs de kanker aan gezien hebben, rieden mij een tutsjskrien aan, hetgeen wij ─ simpele bewoners van de lage landen bij de zee ─ een aanraakscherm zouden noemen. Waarom een scalpel gebruiken als een kettingzaag volstaat, nietwaar?

Zo blij als een hond met zeven pikken kwam ik thuis met mijn nieuwe speeltje en ik begon gezwind het geval te programmeren. Ik kon me niet van de indruk ontdoen dat mijn vingers niet echt geschikt waren om het tutsjen van een skrien tot een aannemelijk einde te brengen. Ik veroorzaakte namelijk een stroboscopische wemeling van beelden op het scherm en de vorm ervan jakkerde vrolijk aan de inhoud voorbij.
─”Sta toch stil!” riep ik compleet murw gefocust.
Tot mijn niet geringe verbazing steeg er een stem uit het apparaat op.
─”Ik beweeg verdorie geen vin!” mopperde een vriendin, die vanwege de herfstvakantie naar Venetië gereisd was en zich daar aan een restauranttafel ophield.

Ik vermoed dat ik per ongeluk een foutieve tutsj uitgevoerd heb en zodoende mijn nieuwe telefoon opdracht gaf om haar te bellen. Korte tijd later lichtte ik op dezelfde manier ook nog een Zuid-Amerikaanse vriend van zijn bed en die vond dat even leuk als een lekke band tijdens een hagelstorm. Als ik zo doorga, zal deze onhandigheid me ongetwijfeld duur te staan komen, want naar men beweert kosten mobiele gesprekken naar verre buitenlanden klauwen geld.

Neem het me vooral niet kwalijk als jullie me dezer dagen onverhoopt aan de tegenwoordig denkbeeldige lijn krijgen. Ik vrees namelijk dat het nog even kan duren voor ik het tutsjen van een skrien onder de knie … eh … in de vingers heb.

The Author