Een vriend van me kwam met een ijzingwekkende historie op de proppen. Iemand uit zijn kennissenkring had bezoek gekregen van … een vleesetende bacterie. Dat gedrochtje had een ware ravage aangericht in het lichaam van zijn gastheer, bij zoverre dat men zijn beide benen geadopteerd had.
Dat adopteren zorgt trouwens vaker voor verwarring. In de dorpskroeg aanhoorde ik het verhaal van een man, die in zulke verdachte omstandigheden om het leven gekomen was, dat men het nodig vond om een adoptie op hem uit te voeren.
In de supermarkt stuitte ik op een bordje met de volgende mededeling: De gratis deegrollen zijn helaas uitverkocht.
Ik diende een brief te vertalen voor een oudere dame. Ze schreef onder meer dat ze overwoog om naar een serviesflat te verhuizen.
De zoon van een vriendin heeft een bril nodig. Daarom heeft zijn moeder een afspraak gemaakt met een optimist. Hoewel optimisten bij mij een wit voetje hebben, leek het me toch beter dat ze zich tot een optometrist wendde.
Toen ik onderweg de boodschap hieronder in het vizier kreeg, heb ik me toch even in de haren gechareld … eh … gescharreld.
Met dank aan Francis Busschots voor zijn bijdrage.
