Den onderschreven gheeft te kennen mits desen dat hij tot laevenisse van sijne ziele sal verobligeert sijn den schat der nederlandsche taele voor het nageslacht te bewaeren.
Wie mij regelmatig leest, zal weten dat ik op sterven na dode Nederlandse woorden en uitdrukkingen, als ze al niet helemaal in onbruik geraakt zijn, graag even aan de vergetelheid ontruk. Ik kan het gewoon niet laten en zal het blijven doen, zelfs als men me ‘na scerpe examinatie ende torture met de koorde sou straffen.’
Voor de gelegenheid wil ik het prachtige, edoch zieltogende ‘mitsgaders’ onder jullie aandacht brengen. Het is een nevenschikkend voegwoord dat ‘alsook, bovendien, benevens’ betekent en dat men vrijwel uitsluitend in oude teksten aantreft. Hier en nu wil ik daar verandering in brengen:
Ik presenteer vandaag een voorbeeld van archaïsch taalgebruik aan de lezers van mijn blog, mitsgaders aan allen die belangstelling koesteren voor het Nederlands, mitsgaders voor woorden waarvan de houdbaarheidsdatum al ruimschoots verstreken is.
Zo, dat hebben we ook weer gehad.
