Juicht! Belgen juicht!

mathilde

Toen ik gisteravond de televisie aanzette, verscheen er een houten klaas op mijn scherm. Of was het koning Filip? Hij predikte… eh … hij gaf een nietszeggende spreekbeurt over Belgenland en over het samenhorigheidsgevoel waar de bewoners van deze contreien het slachtoffer van zijn, vooral door toedoen van ons nationale voetbalclubje: De Rode Duivels.

Zou het Zijne Majesteit opgevallen zijn dat inmiddels vrijwel alle vlaggen uit het straatbeeld verdwenen zijn, terwijl ze net nu, ter gelegenheid van onze nationale feestdag, vrolijk zouden moeten wapperen?

Het hele gebeuren kan me overigens niet bezielen. Ik heb nooit begrepen waarom een feest, zij het dan een exemplaar van het duffere soort, gepaard moet gaan met militair geparadeer en het manhaftig vertoon van allerhande wapentuig, zoals raketten waarmee je passagiersvliegtuigen uit de lucht kunt schieten, of bommen waarmee je onschuldige Palestijnen kunt vermoorden …

Onze vroegere opperhoofden, Berten en Paula, zullen naar verluidt niet aanwezig zijn op het defilé. Ze vertikken het om voor zo’n futiliteit hun vakantie te onderbreken. België kan hen aan de reet roesten, behalve dan wanneer het hun karige leefloontje van net geen miljoen euro betreft. Dat willen ze graag blijven opstrijken en als het aan hen ligt, mag het zelfs iets meer zijn.

Goede sier maken met andermans geld en verder grote minachting aan de dag leggen voor het land en de mensen die daarvoor moeten opdraaien. Kan ik ergens kenbaar maken dat ik met mijn belastinggeld geen parasieten wens te onderhouden?

The Author