Ik heb opnieuw dat sterke staaltje van democratie op z’n Belgisch in mijn bus gekregen …
… en alsof dat op zich al geen aanfluiting is, gaan ze ons ook nog eens vertellen op welk tijdstip we ons het best van dit bevel kunnen kwijten:
Ze kunnen wat mij betreft het zeepokkenlazarus krijgen! Ik zal mij ter stemming aanbieden wanneer mij dat het beste uitkomt en als ik onverhoopt in een lange wachtrij terechtkom, zal ik daaromtrent zo luidruchtig lucht aan mijn ontevredenheid geven, dat ze me bij een volgende gelegenheid zullen vragen om asjeblief niet te komen. Dan zal ik natuurlijk wel gaan, kwestie van tegendraads te zijn, maar onder ons gezegd en gezwegen: ook zonder bevelschrift zou ik aan die kleurwedstrijd deelnemen.
Vrijheid, blijheid.
