Het is nog maar een paar dagen geleden dat ik hier mijn besluit kenbaar maakte, om tijdens de komende verkiezingen vooral niet op Open Vld te stemmen. Hetgeen ik vandaag vernam, sterkt me alleen maar in die overtuiging. Het heeft ene Michel Verschueren ─ 82 jaar, Commandeur in de Leopoldsorde wegens de hemel mag weten welke verdiensten, die van zichzelf denkt dat hij een godsgeschenk is en zich graag op zijn aliassen ‘Mister Michel’ en ‘De Zilveren Vos’ laat voorstaan ─ behaagd de plaats van lijstduwer op de Vlaams-Brabantse kamerlijst van Open Vld in te nemen. Wat de merites van die ijdeltuit zijn, weet ik niet, maar jullie kunnen ze misschien terugvinden in de onderstaande uitspraken die men uit zijn mond heeft opgetekend:
─ Stakers zijn luieriken.
─ Twee mannen of twee vrouwen in een bed zijn decadent.
─ De ‘groenen’ zijn gecamoufleerde communisten.
─ Vakbonden moeten niet voor kleinigheden staken.
─ Arbeiders en bedienden zouden voor het behoud van hun job een uur langer moeten werken.
Naar verluidt is Gwendolyn Rutten, voorzitster van de Open Vld, blij met deze lijstduwer in haar provincie. Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat men Gwendolyn zelfs blij zou kunnen maken met een dode mus.
Ik voel me niet geroepen om nog meer woorden aan dat heerschap te verspillen, maar wil graag besluiten met twee volgens mij toepasselijke spreekwoorden:
─ Een vos verliest wel zijn (zilveren) haren, maar niet zijn streken.
─ Als de vos de passie preekt, boer pas op je ganzen.
