Twee muizen
gaan verhuizen;
ze nemen alles mee:
een grote, dikke pee,
een klein stukje peperkoek
en een lappetje uit vaders broek.
Het kniedicht hierboven heeft eigenlijk niets uit te staan met wat volgt, maar het schoot me te binnen toen ik dit schrijfsel van een titel voorzag. Het is het eerste versje dat ik voorgeschoteld kreeg toen ik helemaal uit Argentinië in Vlaanderen belandde en het is me altijd bijgebleven. Mocht iemand van jullie weten wie het geschreven heeft, dan zou ik dat graag vernemen.
Verheug jullie allen en wees blijde! De aanslepende problemen met mijn blog, waardoor Uilenvlucht soms moeilijk of zelfs helemaal niet te bereiken was, zouden nu van de baan, ja zelfs uit de wereld moeten zijn. Voor alle zekerheid houd ik de vingers gekruist en klop even af. Het bedrijf dat, weliswaar tegen betaling, het gastheerschap van mijn blog waarneemt en ervoor dient de zorgen dat alles van een leien dakje loopt, heeft mijn hele hebben en houden eindelijk naar een moderne netwerkcomputer gemigreerd, waardoor de oprispingen en het hikken me bespaard zullen blijven.
Dat beweren ze althans en ik mag het van harte hopen.
