Druk op ’t knopje! Ik wil eruit!
Men kan vandaag beter niet bij me in de buurt komen, want ik ben alleen met een afstandsbediening te benaderen. Ik ben nochtans een duldend mens, maar er zijn grenzen. Ze maken de duivel in me wakker.
Ze, dat zijn mensen en bedrijven die ’t laten sloffen en er de kantjes aflopen, of zelfs extreme lamlendigheid aan de dag leggen, indien ze al geen blijk geven van onkunde. Ik ben heus niet zo gauw aangebrand, maar toch heb ik me vanmorgen omstandig opgewonden over de amateuristische wijze waarop men mijn blog herbergt. Er gaat geen dag voorbij of er zijn problemen met de bereikbaarheid van Uilenvlucht. Soms komt de verbinding tergend traag tot stand en regelmatig ook helemaal niet. Deze krakkemikkige dienstverlening sleept nu al enkele maanden aan en mijn talloze (dure) telefoontjes en e-mails hebben hoegenaamd niet voor beterschap gezorgd. Ja, ze zijn bereid om mijn domein naar een andere server over te brengen en ze willen dat zelfs kosteloos doen, maar dan moet ik wel zelf mijn hele blog overzetten en nieuwe mailboxen aanmaken. Het zal aan hun vette kloten zijn! Ik ben niet van plan om opnieuw mijn kostbare tijd aan het verhuizen van mijn blog te spenderen. Toen ik ruim een jaar geleden van wordpress.com naar een blog in eigen beheer overstapte, heb ik daar ruim een week aan besteed en ik zie het echt niet zitten om dat nog een keer te doen. Dat heb ik ze vanmorgen ook met zoveel woorden medegedeeld:
… Als ik van het probleem verlost wil raken, dien ik dus weer tijd te spenderen om mijn website naar een nieuw pakket over te zetten. Is dat niet een beetje de verkeerde wereld? Alsof het mijn schuld is dat ik op een server zit die niet naar behoren blijkt te werken en er maar voor moet opdraaien ook.
Ik heb tijd noch zin om me met het overzetten van mijn weblog, met ap- en dependenties, bezig te houden, dus ben ik het niet eens met de door u voorgestelde oplossing. Ik hoef niet de dupe te zijn van iets wat bij u spaak loopt.
Ik hoop dat u alsnog met een beter voorstel op de proppen komt.
Kijk, als ik voor iets moet betalen wil ik ook waar voor mijn geld krijgen. Zo simpel is het. Mijn blog heeft tien maanden zonder noemenswaardige oprispingen gefunctioneerd en ik verwacht dat dit zo blijft. Als zij daar niet voor kunnen zorgen, zal ik me tot een andere gastheer wenden en wil ik mijn geld terug. Ik heb gezegd.
