Naar jaarlijkse gewoonte slaan de Vlaamse Liga tegen Kanker en de Vlaamse Radio- en Televisieomroep de handen ─ en wat weet ik al niet meer ─ ineen voor een Kom op tegen Kanker-campagne? Het is een initiatief dat ik, en velen met mij, van harte toejuich en steun.
Dit keer staan de neveneffecten op latere leeftijd van kinderkanker centraal. Daarom heeft men gekozen voor wat de bedenkers van de actie het symbool bij uitstek van kinderlijk protest noemen: je tong uitsteken. Ik herinner me dat mijn ouwelui dat een ordinaire geste vonden en er ten zeerste op aandrongen dat ik die niet zou opvoeren, toch zeker niet in het openbaar. Ik ben het met ze eens: je tong naar iets of iemand uitsteken getuigt niet echt van een keurige opvoeding. Bovendien bieden uitgestoken tongen lang niet altijd een appetijtelijke aanblik.
Deze in mijn ogen blijk van slechte smaak zal me evenwel niet beletten om Kom op tegen Kanker opnieuw met een bescheiden donatie te steunen, al vraag ik me af wat ze volgend jaar als symbool zullen verzinnen. Een opgestoken middelvinger? Een knallende veest?
