Derde keer, goede keer?

Een paar weken geleden liet de plaatselijke overheid me per briefkaartformulier weten dat de geldigheidsduur van mijn identiteitskaart ─ die ik als ik een zeldzame keer in een jolige bui ben op grootmoeders wijze mijn eenzelvigheidsbewijs durf te noemen ─ eerlang ten einde zou lopen en dat ik met bekwame spoed voor vervanging moest zorgen. Om dat te bewerkstelligen diende ik me, in het gezelschap van onder meer twaalf euro en een recente pasfoto, ten gemeentehuize aan te melden, teneinde me aldaar aan de vereiste plichtplegingen te onderwerpen.

pasfotoNiet zonder tegenzin begaf ik me naar de fotograaf die me zou vereeuwigen. Ik laat me uiterst zelden kieken, want ik sta er toch nooit mooi op. Ik zit altijd naar die camera te kijken alsof ik daar geen vogeltje, maar een krokodil verwacht en dat heeft zijn gevolgen natuurlijk. Het resultaat viel dit keer behoorlijk mee en dat verheugde me, want de voorbije vijf jaar schaamde ik me altijd een beetje als ik mijn identiteitskaart moest laten zien, omdat die kop van me aan een crimineel psychopaat lijkt toe te behoren.

Gisteren kreeg ik bericht dat mijn nieuwe persoonsbewijs beschikbaar was. Men verzocht me om ten tweeden male in hoogsteigen persoon in het gemeentehuis te verschijnen, om de nieuwe kaart te laten activeren en in ontvangst te nemen. Vanmorgen gaf ik gevolg aan dat verzoek, maar ik ben van een koude kermis thuisgekomen, want er was een kink in de kabel: door een computerstoring op het ministerie van Binnenlandse Zaken kon het activeren niet doorgaan. Ik zal dus een derde keer naar het gemeentehuis moeten en opnieuw heel lang op mijn beurt moeten wachten. Dan mag ik eigenlijk nog niet klagen, want voor hetzelfde geld was ik een werknemer geweest en diende ik telkens verlof te nemen om naar het pijpen van de overheid te dansen.

Ik heb mijn nieuwe identiteitskaart al eventjes kunnen bekijken en ik ben er hoegenaamd niet blij mee. Ze zijn er namelijk opnieuw in geslaagd om mijn foto te verknoeien tot een zwart-wit mugshot. Ik zie eruit alsof ik een massamoordenaar ben, of toch binnen afzienbare tijd zal overgaan tot het plegen van ijzingwekkende halsmisdaden.

The Author