Zwammen

We begaven ons per televisiecamera naar een feestzaal in de hoofdstad, waar de supporters en sympathisanten van een voetbalploeg zich aan uitbundig jolijt overgaven. Men mocht geredelijk veronderstellen dat ze gewonnen hadden.

Toen de gladiatoren met veel bombarie de arena betraden, hieven de luidsprekers een zegevierend lied aan ─ We are the champions! ─ dat de aanwezigen uit volle borst en borsten meezongen. Een halfdronken lummel wurmde zich het blikveld van de camera binnen. Hij had zijn gezicht beschilderd alsof hij tot een primitieve volksstam behoorde en op het oorlogspad was. Hij zwaaide woest met een pilsje, sperde de mond open en lalde: We are the champignons!

Vandaar allicht dat hij zwamde.

The Author