Nog geen drie weken geleden begon ik hier op zelfstandige basis te bloggen, omdat ik me blauw ergerde aan de mijn esthetisch gevoel krenkende reclameboodschappen die wordpress.com op nogal onbehouwen wijze tussen mijn teksten prangde, hetgeen overigens hun volste recht was, want ze vermelden het expliciet in hun gebruiksvoorwaarden. Zo’n verhuis heeft natuurlijk invloed op de goede gang van zaken. Verandering van spijs doet misschien wel eten, maar het zal toch even duren voor alles zich weer op gang trekt en Uilenvlucht opnieuw lekker spoort.
Desalniettemin ontving ik gisteren twee e-mails van bedrijven die graag een reclameblokje aan me kwijt willen. Ik hoef die advertentieruimte natuurlijk niet voor niets aan ze af te staan, want ze willen me ervoor betalen. Onafhankelijk van het aantal keren dat men de boodschap aanklikt, zou ik bij de ene € 30 per week ontvangen en bij de andere € 25.
Helemaal zonder moeite € 220 per maand binnenrijven. Een normaal mens zou in zijn handen wrijven dat het knerst, maar ik ben geen normaal mens. Geen reclame op Uilenvlucht …
… en dus ook geen € 220 in de maand, hetzij € 2640 per jaar … of een mooi reisje naar een exotische bestemming.
Men kan er goede principes op nahouden, maar veel bereikt men daar eigenlijk niet mee. Ach, het lijkt me ook allemaal iets te aanlokkelijk. Er schuilt waarschijnlijk een heel venijnige adder onder het gras en aangezien ik geredelijk het verneukte haasje ben, zal die me ongetwijfeld bijten. Keep houden!
