Tweezaamheid

Mensen begluren: voor je fatsoen kan je zoiets eigenlijk niet doen. Ik heb het toch gedaan, omdat ik er als het ware met mijn snufferd bovenop zat en er letterlijk niet naast kon kijken. Laten we het bij observeren houden. Dat klinkt minder achterbaks.

Ik bevond me in een etablissement dat zich met de ietwat hooggegrepen benaming ’tearoom’ tooide. Daar had ik een tafeltje aan het venster veroverd en wachtte ik koffie fleppend op de persoon met wie ik afgesproken had. Mijn zitplaats bood uitkijk op een door de eeuwen gebeitst huis met de grandeur van een kasteel, waarin men, luidens een koperen naambord, een dokter kon aantreffen en raadplegen. Dat laatste was waarschijnlijk hetgeen het jonge stel, dat plots in de deuropening verscheen, gedaan had.

In hem meende ik een bonkige bouwvakker te onderkennen. Zijn schouders waren zo breed dat men er met een vliegtuig op kon landen en uit de korte mouwtjes van zijn T-shirt ontsnapten indrukwekkende biceps. Bovendien droeg hij zo’n geinige broek met allemaal zakken en opbergvakken, waarin vaklui allerhande gereedschappen plegen te verstoppen. Zij zag er gesoigneerd uit en had zich aangekleed alsof ze in een modeblad zou komen, waardoor ze een zeer voordelige indruk maakte, maar toen dwaalde mijn blik omhoog …

Hij keek als een kind wiens ballon net klapte en zij toonde een gezicht van oude lappen. Ze had gehuild en waarschijnlijk was ze daar nog mee bezig. Welk verschrikkelijk nieuws zouden ze daarbinnen voor de kiezen gekregen hebben? Hij begaf zich naar een auto en zij stond daar als een paard in de regen. Ze zei iets en hij keerde op zijn stappen terug. “Ga alsjeblieft een beetje zorgvuldig met me om nu”, smeekten haar tragédienne-ogen. En ja hoor: hij verhief zijn sterke arm en hij omvatte een beetje knullig, maar toch onmiskenbaar innig haar breekbare gedaante. Het viel me mee van hem. Het gebaar monterde haar op. Ik kan me vergissen, maar ik meen dat er op dat moment zelfs een flauwe glimlach op haar mond ontlook.

Het tafereel had iets zo aangrijpends dat ik van de weeromstuit nog een koffie bestelde.

The Author