In de puinpoeier

Een journalist berichtte dat hij op de website van een officiële instantie klakkelings toegang gekregen had tot in hoge mate delicate informatie, die eigenlijk niet voor de ogen van de gewone burger bestemd was.

Hij confronteerde de betrokkenen met deze verregaande slordigheid. Die verdedigden zich bij monde van een woordvoerster. Zij wilde ons doen geloven dat iemand mogelijkerwijze zijn wachtwoord ter beschikking van de journalist had gesteld en zodoende het beroepsgeheim geschonden had. Ze zei letterlijk: “Die persoon heeft zich geschonden aan het beroepsgeheim.”

Het is waar dat veel Vlamingen niet gesierd zijn met een vlotte babbel. We beschikken alleszins niet over het verbale lef van onze noorderburen en spreiden geregeld groot gestuntel tentoon als we ons van de Nederlandse taal moeten bedienen. We hebben ermee leren leven, maar van iemand die de taak van woordvoerder op zich neemt, zou men toch enige welsprekendheid mogen verwachten. Een woordvoerder dient op behoorlijke wijze het woord te voeren en geen drenkeling in zijn woordenstroom te zijn.

Ik hoop dat de persoon in kwestie zich niet al te zeer aan dat beroepsgeheim geschonden heeft, zodat hij zich nog onder de mensen kan begeven zonder dat men hem als een kermisattractie beschouwt.

The Author