Navelstaarder

Ik kan vooralsnog niet verklaren waarom ik sinds enige tijd geplaagd word door een regelmatig terugkerende droom. Nu is ‘geplaagd’ eigenlijk niet het juiste woord, want het betreft geen nachtmerrie of zo. Eerder het tegendeel eigenlijk: een bijna natte droom.

Aan boord van een woestijnschip dein ik door een eindeloze zandvlakte. Ik heb er geen idee van hoeveel bulten mijn rijdier torst en of het dus een kameel of een dromedaris betreft, maar feitelijk speelt dat geen enkele rol. Laat ik het daarom met wat gevoel voor humor maar een droomedaris noemen. Door dorst overmand, houd ik halt bij een oase, inclusief palmboom, doch daar valt geen enkele bron en dientengevolge ook geen druppel water te bespeuren. Wel tref ik er telkens zwoele buikdanseressen aan, wiens navelparels flonkeren in de zon, die zich — hoe is het mogelijk!? — mijn avances laten welgevallen en met wie ik binnen de kortste keren seksuele betrekkingen aanknoop. En niet te min!

Nu zou ik toch echt eens willen weten wat dit mag betekenen. Ten tijde van de farao’s was er ene Josef, die de oneiromantie beoefende en dus dromen verklaarde, maar waar moet men vandaag de dag zo’n snuggerling opduikelen? Ik heb er de Gouden Gids even op nagekeken, doch vind mijn gading niet. Mocht iemand van jullie over een talent beschikken dat die richting uitgaat, dan zal ik graag wat van je vernemen.

The Author