Mijn moeder overleed lang geleden, toen ik nog een zeer minderjarige jongen was, maar ik zal nooit de laatste woorden vergeten die ze vanaf haar sterfbed tot me richtte. Terwijl vertedering in haar stem wankelde, instrueerde ze me dat ik iedere dag minstens een keer warm moest eten, dat ik mijn woning kraakzindelijk diende te houden, zodat men er als het ware van de vloer kon eten, dat ik mezelf zo goed hoorde te verzorgen dat ik te allen tijde een confrontatie met ziekenhuispersoneel kon aangaan …
"… en ga vooral zorgvuldig met de mensen om", besloot ze.
Enkele uren later zakte ze weg in een coma, waaruit ze niet meer zou ontwaken.
Gisteren moest ik plots aan haar denken. Ik kwam namelijk in een huis terecht, waar men werkelijk van de vloer kon eten. Er lag genoeg.
