Laat ‘m bloeden!

De meisjes hadden zich rond een tafeltje geschaard en kakelden lustig tegen elkaar aan. Hun gesprek verstomde toen de deur openzwaaide en de soepele casanova op de drempel verscheen. Ze trokken gezichten alsof ze iets smerigs roken en wierpen mesblikken in zijn richting. Soeverein doorstond hij hun minachting en hij kwam zelfs naar ze toe, met een onoverwinnelijke tred en het optimisme van een missiepater. Een van de meisjes redresseerde haar gelaatsuitdrukking, mat zich een hatelijke oogopslag aan en vroeg:
─ “Als jij hier bent, wie houdt er dan de hel in de gaten?”

Dat kon zelfs hij niet wisselen. Hij haalde de schouders op, draaide zich om en zat even later naast me aan de tapkast.

Vrouwen en mannen zijn gemaakt om gelukkig te zijn, maar niet samen.

The Author