Het scheelde niet veel of ik begon dit stukje met de woorden: aan niets ontbreekt het mij. Dat is echter een vers uit psalm 23 en ik vind dat ik me als ongelovige niet aan Bijbelteksten moet vergrijpen. Bovendien strookt het geenszins met de werkelijkheid. Er zijn wel duizend dingen die ik heel graag zou bezitten, maar vooralsnog ontbeer. Daar kan ik mee leven, want geluk is gelukkig niet afhankelijk van wat je hebt, maar van wat je bent. Dat beweert men althans …
Vanmorgen ontdekte ik in een kast een huishoudelijk toestel, waarvan ik me niet kon herinneren dat ik het ooit gebruikt had. Omdat ik nog geen aanstalten maak om in mezelf verloren te lopen en vooral omdat het apparaat in kwestie nog op zeer ingenieuze wijze door de originele verpakking omgord was, mocht ik geredelijk veronderstellen dat ik het nooit eerder aangewend had om … eieren te koken, want het betrof inderdaad een elektrische eierkoker.
Ik ben er onmiddellijk mee aan de slag gegaan, maar de keukenhulp hulde zich vrijwel meteen in raadselen. Waarom is de hoeveelheid water die ik moet gebruiken omgekeerd evenredig met het aantal eieren dat ik wil koken? Het is toch volkomen onlogisch dat ik voor één ei aanzienlijk meer water nodig heb dan voor zes eieren? Of niet? Ik heb daaromtrent internet geraadpleegd, maar de uitleg die men mij verstrekt, slaat me om de oren met geleerde woorden die ik ─ niet gehinderd door enige kennis van zaken ─ enkel gebruik als ik een kruiswoordraadsel invul.
Misschien is het gewoon zo dat ik kan toveren. Ik heb uit diezelfde kast trouwens ook nog een elektrisch mes opgeduikeld. Ik moet straks toch eens proberen of ik daarmee zonder veel bloedvergieten en op herroepelijke wijze een deerne ─ in casu een vriendin van me ─ doormidden kan snijden.
