Bullebak

Mijn vroegere dokter was een betweter in een academisch steunkorset, die een beetje naast zijn schoenen liep. Hij had een dikke nek, zoals men dat in Vlaanderen pleegt te zeggen. Nu liggen er wel meer medicijnmannen in hetzelfde gasthuis ziek, om eens een toepasselijke uitdrukking te gebruiken, en bij sommigen gaat dat zelfs gepaard met betutteling of zelfs regelrechte onbeschoftheid. Zulke lompe pummels kun je vooral in hospitalen aantreffen. Ik noem ze bullebakken en ook dat is weer een tamelijk spitsvondige woordspeling. Het diploma van een doctor heet namelijk een bul. Een bullebak zou dus naast een ongemanierde kinkel ook de drager van een doctorstitel kunnen zijn, maar dat is helaas alleen in mijn woordenboek zo.

Toen er een keer een feestelijke gebeurtenis in mijn dorp plaatsgreep, verscheen mijn eertijdse lijfarts met veel panache in het dorpscafé. Er hingen wat jongelui aan de tapkast en die begroetten hem op ietwat onstuimige, doch zeer hartelijke wijze. Daarbij gebruikten ze zijn voornaam en dat beviel hem niet. Met een afgezakt smoel wees hij ze terecht en deelde mee dat hij als ‘dokter’ wenste aangesproken te worden. Dat had hij beter kunnen laten, want die snaken waren niet bepaald op hun mondje gevallen en hadden bovendien wat pilsjes binnen, zodat de alcohol een woordje meesprak. Ze bleven hem treiteren tot hij afdroop.

Ik zat in dat café en was dus getuige van de manier waarop hij zijn buitensporig ego tentoonspreidde en zichzelf geweldig vond. Nu ligt de tijd van de notabelen ver achter ons en ik ken vooralsnog niemand die marsepein schijt. Bovendien ben ik niet zo snel onder de indruk van blaaskakerij en kan ik niet overweg met mensen die onnatuurlijk veel van hun eigen persoontje lijken te houden. Daarom heb ik nooit meer een beroep op zijn kunde gedaan. Ik trakteerde mezelf op een nieuwe geneesheer: een jongeman die nog maar net zijn oorkonde ontvangen heeft en vooralsnog geen aanstalten maakt om zich aan kleinburgerlijke pretentie over te geven. Straks ga ik naar hem toe, om mijn jaarlijkse griepspuit in ontvangst te nemen. Er bestaan ongetwijfeld leukere dingen.

The Author