Leuk binnenkomertje

Hoewel ik met enige overdrijving op mijn centen zit als de duivel op een ziel, ben ik toch de trotse bezitter van een paar elegante, comfortabele en derhalve dure schoenen. Ze zijn afkomstig uit la bella Italia en gemaakt door Salvatore Ferragamo. Je zou hem de Pininfarina van het schoeisel kunnen noemen, want hij voorziet zijn ontwerpen van gestroomlijnde schoonheid.

Mijn voeten wanen zich in de zevende hemel als ik ze aantrek, maar toch gun ik mijn onderdanen slechts zelden dat pleziertje. De zolen zijn namelijk van leder en ik heb het niet zo op lederen zolen. Die zijn me te luidruchtig. Tok tak tok tak. Iedere stap is hoorbaar. Ik houd me liever wat gedeisd en probeer op onopvallende wijze door het leven te stumperen. Bovendien zijn lederen zolen razend gevaarlijk in combinatie met natte oppervlakken en natte oppervlakken zijn bijna dagelijkse kost in dit tochtgat aan de Noordzee.

Ik had een zakengesprek. Om een goede indruk te maken, hees ik me in een tamelijk ernstig pak en stapte in mijn Ferragamoschoenen. Met veel panache betrad ik de vestibule van het hotel en zette koers naar de receptie. Tok tak tok tak. Tjonge, wat ontlokte ik een chic geluid aan de marmeren vloer. Het gelaat van de receptioniste viel open in een alverslindende glimlach. Toen slaakte ze een gedistingeerd gilletje, want ik verdween plots uit haar blikveld. Zip! Ik maakte een schuiver van je welste en bonkte met een doffe klap tegen haar bureau aan.

─”Heb je je bezeerd?” vroeg ze terwijl ik overeind kwam.
─”Nee hoor!” loog ik met een idiote grimas op mijn gezicht. “Ik doe er alles aan om in het middelpunt van de belangstelling te staan.”
─”Daar ben je vandaag alvast in geslaagd”, zei ze en samen overschouwden we de twintig mensen die naar me stonden te kijken.

The Author