IJs en weder dienende

Er is wat sneeuw gevallen en meteen heerst er ontreddering en chaos. Auto’s gedragen zich als luizen op een teerton, het treinverkeer heeft last van nukkige wissels en vliegtuigen blijven aan de grond wegens onbruikbare startbanen.

─”In het hele land ligt een wit sneeuwtapijt”, zei de charmante weervrouw tijdens een meteorologisch onderonsje op de televisie.
Ze verkondigde dat sirenegewijs, alsof ze de kijkers naar dat uitzonderlijke fenomeen en derhalve een bezienswaardigheid van de allerhoogste orde wilde lokken. Sorry hoor, maar voor een wit sneeuwtapijt kom ik het huis niet uit. Wel voor een zwart bijvoorbeeld. Of desnoods een blauw.

─”In de Ardennen vriest het min tien graden”, vervolgde ze.
Zouden er plaatsen bestaan waar het plus tien graden vriest?

Naar aanleiding van de klimaattop in Kopenhagen kregen we meteen daarna een programma over de opwarming van de aarde te zien. Een wetenschapper nam ons mee naar de Zwitserse Alpen en we hielden halt bij een gletsjer, die zienderogen kromp en zich dientengevolge steeds hoger in de bergen terugtrok.
─”Bij temperaturen boven nul graden Celsius smelt het water”, sprak de deskundoloog.

Ik heb meteen een reis naar Zwitserland geboekt. Smeltend water? Dat moet ik zien!

The Author